Skip to main content

Lawit ni Kamatayan

SIYAM daw ang buhay ng pusa. Lima ang aming alagang pusa. Lumilitaw na 45 buhay-pusa ang inaaruga sa aming tahanan.

Kilalanin natin sila. Puting-puti si Shampoo, pinakamatanda sa kanila. Kinuha ang pangalan mula animé, sa Ranma ½. Babaeng isinumpa na nagiging pusa si Shampoo kapag nababasa, batay sa takbo ng kasaysayan sa naturang palabas. Pinapaliguan namin noon sa banyo si Shampoo. Kahit minsan, hindi nagbago ng anyo para kami makapag- work a broad. Opo, work a broad.

Bunso si Bonyat na puting-puti rin sana kung walang bonyat o munting tumpok ng balahibong itim sa noo. Hindi na namin matiyak kung sino ang nanay ni Bonyat. Tatlo kasi ang sinususuhan, sina Shampoo, Pin Yin at Toyang. Kuting pa ang damuho pero dalawa nang ibong maya ang nasisila nito. Matagal na paglalaruan ang nahuling ibon saka lalapain.

Puti si Toyang na asul ang mata. Anak ni Shampoo. Madalas maglambing, paminsan-minsan ay nakikisukob sa kumot kapag natutulog ako. Pinulot ang pangalan niya sa kanta ng Eraserheads.

“Baybay” at “tunog” ang kahulugan ng Pin Yin na isang paraan para maisalin sa computer ang baybay-tunog ng wikang Mandarin. Paraan din ang Pin Yin para lubusang malinawan ng mag-aaral ang wastong bigkas ng mga katagang Mandarin. Katulad ito ng IPA o International Phonetic Alphabet transcription para naman mapanuto ang bigkas sa mga katagang English.

Kilabot nga pala ng maya, bubuli, palaka at bubuwit si Pin Yin, babaeng supling ni Shampoo. Itim na itim at mabalasik ang pukol ng tingin. Madalas ding mahambalos ng walis ni Mama dahil mahilig ding mang-umit ng pitso ng manok o gilit ng bangus, hito o galunggong, pati tipak ng kalabasa o putol ng sitaw at kangkong.

Bathaluman ng Awa si Kwan Yin, anak ni Shampoo. Pero barakong pusa na kilabot naman ng mga dagang bukid, sinlaki niya halos ang mga iniuuwi. Gumagalugad sa labas ng pamamahay. Gawak na ang tiyan. Ubos na ang laman-loob. Pugot na rin ang ulo. Kailangan na lang laplapin ang balat kung sakaling nais iluto. Puwedeng adobo o sinugba dahil hindi naman nakakadiri ang kinakain ng daga sa parang.

Pampaamo raw sa pagpasok ng kasaganaan ang puting pusa. Mula feng shui ang ganoong pamahiin. Panlaban naman ang pusang itim sa masamang alimuom o pamatay na singaw mula kailaliman ng lupa. ‘Yung tinatawag na may geopathic stress o ugat na dinadaluyan ng maruming tubig. Panganib kapag nakatirik ang bahay sa ganoong lugar. Nagpupunla daw ng maagang kamatayan ang geopathic stress. Nagiging sanhi ng tumor, kanser, diabetes, sakit sa puso at iba pang kalawit ni Kamatayan sa mga nakatirik sa ganoong lugar. Pati sa mga nasa paligid nito.

Hindi matatawaran ang pakinabang sa aming mga pusa, batay sa mga naturang paniniwala. Pati pala kalawit ni Kamatayan, ginagawa nilang lawit ni Kamatayan.

That’s why I love pussy.

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Every single cell of my body's happy

I got this one from Carmelite Sisters from whose school three of my kids were graduated from. They have this snatch of a song that packs a fusion metal and liebeslaud beat and whose lyrics go like this: "Every single cell of my body is happy. Every single cell of my body is well. I thank you, Lord. I feel so good. Every single cell of my body is well." Biology-sharp nerds would readily agree with me in this digression... Over their lifetimes, cells are assaulted by a host of biological insults and injuries. The cells go through such ordeals as infection, trauma, extremes of temperature, exposure to toxins in the environment, and damage from metabolic processes-- this last item is often self-inflicted and includes a merry motley medley of smoking a deck a day of Philip Morris menthols, drinking currant-flavored vodka or suds, overindulgence in red meat or the choicest fat-marbled cuts of poultry and such carcass. When the damage gets to a certain point, cells self-de
Post a Comment
Read more

ALAMAT NG TAHONG

SAKBIBI ng agam-agam sa kalagayan ng butihing kabiyak-- at kabiyakan, opo-- na nakaratay sa karamdaman, ang pumalaot na mangingisda ay napagawi sa paanan ng dambuhalang Waczim-- isang bathala na nagkakaloob sa sinuman anumang ibulwak ng bibig mula sa bukal ng dibdib. Pangangailangan sa salapi na pambili ng gamot ng kapilas-pusong maysakit ang nakasaklot sa puso ng matandang mangingisda. 'Di kaginsa-ginsa'y bumundol ang kanyang bangka sa paanan ng Waczim. Kagy at umigkas ang katagang kimkim noon sa kanyang dibdib: "Salapi!" Bumuhos ng salapi-- mga butil at gilit ng ginto-- mula papawirin. At halos umapaw sa ginto ang bangka ng nagulantang na mangingisda, walang pagsidlan ang galak, at walang humpay ang pasasalamat sa mga bathala. Nanumbalik ang kalusugan ng kabiyak ng mangingisda. At lumago ang kabuhayan, naging mariwasa ang magkapilas-puso na dating maralita. Nilasing ng kanyang mga dating kalapit-bahay ang mangingisda-- na hindi ikina
Post a Comment
Read more

Wealth garden

‘TWAS CRUEL as smashing a budding green thumb: some years back, an abuela warned me about letting any clump of katigbi (Job’s tears or Coix lachrymal jobi for you botanists) from growing in our homeyard. That grass with rapier-like leaves that smelled of freshly pounded pinipig supposedly invited bad luck and sorrows—why, that biblical character Job wailed and howled a lot, didn’t he? (But was later rewarded with oodles of goodies, wasn’t he?) Then, I came across some arcane text that practically goaded folks to grow katigbi in their gardens—why, there’s a starchy kernel wrapped shut in the seed’s shiny coat. A handful or more of kernels could be cooked as porridge. Too, one could whisper a wish upon seven seed pods, throw ‘em pods in running water—a river or stream—and the wish would be granted! I was warned, too, about planting kapok or talisay trees right in the homeyard—these trees form a cross-like branching pattern. Pasang-krus daw ang bahay na kalapit sa puno ng kapok, tal
Post a Comment
Read more