Skip to main content

ब्रुजो देस्नुदो

Brujo desnudo

IT wasn’t the P350 sitting fee that I was paid upfront after an hour or so assuming, then, keeping a pose frozen for 15 minutes in puris naturalibus… what was more precious were one or two sketches in colored pencil, charcoal, or ink on art paper that a bevy of artists gifted me after the nude sketching sessions… the missus found them—maybe the angle of the dangle-- not to her liking, disposed of them, ephemeral immortality on paper.

Ah, those painters were profuse with appreciation at what they saw… veins running like root-rills on the arms, ripple of stringy flesh on torso and thighs akin to lizards about to pounce on prey… a lot of work went into such shaping of such lean and mean meat, say, a tattoo of 108 fist blows hurled by both arms… 88 kicks for each leg… 22 blows for each elbow… and odds and ends household chores throughout any day.

Get into that shape if you’re a sucker for the Scriptures about the Hebrew term, musar— discipline, exclusive attainment, a genius-spirit ruling nature… probably what George Washington had in mind: “Discipline is the soul of an army. It makes small numbers formidable; procures success to the weak, and esteem to all.”

So I did a stint as a nude model for artists back in the 1980s… years of hatha yoga and qigong practice made it easy for me to take on and freeze a pose for extended periods—no twitching, no movement… just easy breathing in sheer calm like an unperturbed mirror pond.

Uh, that was my body that turned up in Renato Habulan’s oils on canvas depicting laborers, cane cutters, daily wage earners… the missus would recognize such a built anytime.

Nalasing sa Vino Kulafu na itinagay ng kahuntahan, nag-init ang katawan… naghubo’t hubad, naglublob sa kalapit na bahagi ng dagat na nakatanaw sa mga pulong lalawigan ng Siquijor at Cebu, kalapit ng pangunahing lansangan ng Dumaguete sa gawing silangan nito… lampas na ang hating-gabi nang gawin ‘yon pero nagliliyab ang mga hanay ng ilaw sa lansangan.

Sa pag-ahon, napansin na hinihimod ang lantad na katawan sa tingin ng mga banyaga sa tabing-aplaya… ni hindi naman nahimasmasan sa kalasingan, ni walang dalang tuwalya kaya ni hindi pinansin ang mga nakamulagat na mga mata… nagpantalon, pasuray ang lakad tungo sa tinutuluyang otel.

Eh ano kung sa pagkakataong ‘yon, bigla akong naging
—wow, Philippines-- clitourist attraction?

Bawal ang pugot at pantalon sa swimming pool ng isang otel sa Batangas na minsang tinuluyan, may dress code pa pala na dapat sundin sa paglublob… out-of-the-box thinking mode made me jump into the pool with nothing but a smile and a hard-on…

Why, if beauty is only skin-dip, skinny dipping is a sane option to turn beautiful, mwa-ha-ha-haw!

Comments

Popular posts from this blog

Cal y canto con camote

FENG shui (literally, wind water flow) lore has it root crops embody a hidden store of treasures. Say, a local food conglomerate needs yearly 35,000 metric tons of cassava for livestock feed-- the available local supply falls short of 13,000 tons. Cassava granules sell for around P9 a kilo. Demand for the same root crop to be used in liquor manufacturing is hitting above the roof. Why, raising cassava is a no-brainer task— this is one tough crop that can grow in the most hostile patches of earth, providing sustenance for ages to dwellers in sub-Saharan parts of Africa. While the hardy cassava is nearly pure starch, the lowly sweet potato or kamote is considered by nutritionists as a super food, the most nutritious of all vegetables— kamote levels of Vitamin A are “off the charts, rich in antioxidants and anti-inflammatory properties.” A fist-sized kamote can supply a day’s dose of glucose to fuel the brain, muscles, and organs, so they claim. Count the country lucky...

Hardin at basura

ni Abraham Arjuna G. de los Reyes May hardin kami sa loob ng bakuran. Meron din sa labas sa bakanteng lote na tapat ng tindahan na konti lang ang layo. Yung hardin namin sa loob ay malago at kumpulan ang mga halaman. Wala na kaming matataniman sa loob. Laging basa ang mga halaman dahil lagi sa amin umuulan. Kapag walang ulan, dinidilig. Sa kinatatayuan ng mga halaman ay mga pasong basag. Mabato ang daanan sa hardin. May mga kalat na shell ng oysters. Dito gumagala ang mga alaga naming pagong, manok, aso, palaka saka mga gagamba. Sa hardin namin sa labas na tapat ng isang tindahan ay malupa. Tabi ng hugis bundok na tambakan ng basura na mabaho at malansa ang amoy. Mataas ang lupa kaya ginawa namin na lang na parang terraces na tawag sa Tagalog ay “payaw”. Ang pagpapayaw ay madaling gawin. Kumukuha kami ng asarol o “mattock” sa English. Ito ay isang metal na walang matulis na talim sa dulo at ito ay nakasuksok sa dulo ng hawakan. Ginagam...

ALAMAT NG TAHONG

SAKBIBI ng agam-agam sa kalagayan ng butihing kabiyak-- at kabiyakan, opo-- na nakaratay sa karamdaman, ang pumalaot na mangingisda ay napagawi sa paanan ng dambuhalang Waczim-- isang bathala na nagkakaloob sa sinuman anumang ibulwak ng bibig mula sa bukal ng dibdib. Pangangailangan sa salapi na pambili ng gamot ng kapilas-pusong maysakit ang nakasaklot sa puso ng matandang mangingisda. 'Di kaginsa-ginsa'y bumundol ang kanyang bangka sa paanan ng Waczim. Kagy at umigkas ang katagang kimkim noon sa kanyang dibdib: "Salapi!" Bumuhos ng salapi-- mga butil at gilit ng ginto-- mula papawirin. At halos umapaw sa ginto ang bangka ng nagulantang na mangingisda, walang pagsidlan ang galak, at walang humpay ang pasasalamat sa mga bathala. Nanumbalik ang kalusugan ng kabiyak ng mangingisda. At lumago ang kabuhayan, naging mariwasa ang magkapilas-puso na dating maralita. Nilasing ng kanyang mga dating kalapit-bahay ang mangingisda-- na hindi ikina...