Skip to main content

On something you must tie!


KAPAG basa ang papel, dapat ‘patuyo muna… in short, better to dry fire rather than go through a practical shoot course after a hostage-taking fiasco.

Meron naman kasing mga matinong halimbawa na matutularan.

Halimbawa ang isang hari.

Ang hirap naman kasi dito kay Haring Bhumibol ng Thailand, kung anu-ano ang ipapakita sa taumbayan… na parang mga unggoy yata—monkey see, monkey do.

Ipakita ba naman na lulublob sa putik ng pilapil, magtatanim ng binhi ng palay… sinundan ng kanyang sambayanan ang ginawang halimbawa… hindi kasi mahilig sa talumpati at taltalan ang haring ‘to, pulos aksiyon lang…

Kamukat-mukat, kabilang na sa tatlong pinakamalakas na bansa sa daigdig sa produksiyon ng bigas ang Thailand… para bang buntot ng kalabaw ang mga tao do’n, kung saan tutungo’t uusad ang ulo, sunod agad ang buntot.

‘Buti na lang hindi gano’ng palabuntot ang Pinoy, aba’y nalalagas na ang buhok sa ulo ng Pangulo… aba’y baka mabangkarote ang negosyo ng mga barbero’t hair stylists kapag pikit-matang susunod sa halimbawa ng numero uno.

Baka naman totoo ‘yung kasabihan, the power of concrete example far exceeds the slather of words… ‘yun lang namang nasa kalapit bahay ang mahilig pumutak buong maghapon, ni hindi naman nagsasanay ng muay para makigaya sa mga Thai.

Nakita ng balana na nag-aalaga ng orchids ang kanilang hari…why, orchis is something legal and refers to the subpoena, and that’s under the pen is mightier than the sword… mas may pakinabang sigurong gawain kaysa magkamot lang ng bayag… talagang kakaibang ari, ehe-he-he-he-he, hari nga pala.

Kamukat-mukat, nakipagpaligsahan na sa Netherlands ang Thailand sa cutflower industry… aba’y umaabot hanggang sa ‘Pinas ang ibinabagsak nilang orchids.

Maghihimutok pa nga—dahil dito mismo nanggaling ang mga unang binhi nila ng waling-waling o Vanda sanderiana. Kinutinting, pinalahian… hayun nga, samut-saring anyo at kulay mula sa inahing waling-waling ang kinalabasan.

Palibhasa’y dalubhasa sa agrikultura, talagang samut-saring binhi ng pananim at bungangkahoy ang binubusisi niyong hari… kamukat-mukat na naman, pati sampalok at atis, inaangkat na rin ng ‘Pinas sa Thailand.

Hindi lang siguro mahilig tumilaok sa mikropono’t umalulong sa videoke si Haring Bhumibol… pero matagal nang libangan na kinahihibangan ang ganito sa ‘Pinas… ilan na ba ang natigok sa My Way?

Hindi rin yata mahilig sa Ma Ling, este, malling ang naturang hari.

Mabuti na lang hindi rin mahilig sa putakan at putukan ang hari nila… nabasa siguro ‘yung sinulat ni Lao Tzu sa Tao Te Ching, “kasangkapan ng masaklap na kapalaran ang mga sandata, hindi mahilig sa mga ito ang mga nasa matuwid na landas.”

Mahirap talagang pantayan ang ulirang halibawa ng ganoong pinuno… kahit na isupalpal pa sa mukha ng numero uno dito, that’s something you must tie!

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Every single cell of my body's happy

I got this one from Carmelite Sisters from whose school three of my kids were graduated from. They have this snatch of a song that packs a fusion metal and liebeslaud beat and whose lyrics go like this: "Every single cell of my body is happy. Every single cell of my body is well. I thank you, Lord. I feel so good. Every single cell of my body is well." Biology-sharp nerds would readily agree with me in this digression... Over their lifetimes, cells are assaulted by a host of biological insults and injuries. The cells go through such ordeals as infection, trauma, extremes of temperature, exposure to toxins in the environment, and damage from metabolic processes-- this last item is often self-inflicted and includes a merry motley medley of smoking a deck a day of Philip Morris menthols, drinking currant-flavored vodka or suds, overindulgence in red meat or the choicest fat-marbled cuts of poultry and such carcass. When the damage gets to a certain point, cells self-de
Post a Comment
Read more

ALAMAT NG TAHONG

SAKBIBI ng agam-agam sa kalagayan ng butihing kabiyak-- at kabiyakan, opo-- na nakaratay sa karamdaman, ang pumalaot na mangingisda ay napagawi sa paanan ng dambuhalang Waczim-- isang bathala na nagkakaloob sa sinuman anumang ibulwak ng bibig mula sa bukal ng dibdib. Pangangailangan sa salapi na pambili ng gamot ng kapilas-pusong maysakit ang nakasaklot sa puso ng matandang mangingisda. 'Di kaginsa-ginsa'y bumundol ang kanyang bangka sa paanan ng Waczim. Kagy at umigkas ang katagang kimkim noon sa kanyang dibdib: "Salapi!" Bumuhos ng salapi-- mga butil at gilit ng ginto-- mula papawirin. At halos umapaw sa ginto ang bangka ng nagulantang na mangingisda, walang pagsidlan ang galak, at walang humpay ang pasasalamat sa mga bathala. Nanumbalik ang kalusugan ng kabiyak ng mangingisda. At lumago ang kabuhayan, naging mariwasa ang magkapilas-puso na dating maralita. Nilasing ng kanyang mga dating kalapit-bahay ang mangingisda-- na hindi ikina
Post a Comment
Read more

Wealth garden

‘TWAS CRUEL as smashing a budding green thumb: some years back, an abuela warned me about letting any clump of katigbi (Job’s tears or Coix lachrymal jobi for you botanists) from growing in our homeyard. That grass with rapier-like leaves that smelled of freshly pounded pinipig supposedly invited bad luck and sorrows—why, that biblical character Job wailed and howled a lot, didn’t he? (But was later rewarded with oodles of goodies, wasn’t he?) Then, I came across some arcane text that practically goaded folks to grow katigbi in their gardens—why, there’s a starchy kernel wrapped shut in the seed’s shiny coat. A handful or more of kernels could be cooked as porridge. Too, one could whisper a wish upon seven seed pods, throw ‘em pods in running water—a river or stream—and the wish would be granted! I was warned, too, about planting kapok or talisay trees right in the homeyard—these trees form a cross-like branching pattern. Pasang-krus daw ang bahay na kalapit sa puno ng kapok, tal
Post a Comment
Read more