Skip to main content

NEWS


KANI-KANIYA lang na paniniwala ‘yan, ‘dre… hindi pagputol sa samahan ang ihahandog na patalim. Mas mainam gagapin: ang ganitong handog, lubusang pagtitiwala na hindi ito itatarak kailanman sa naghandog… gano’n ang paniniwalang Batangan. Buhay ang ipinagkatiwala.

Nakagiliwan lang kasi ang pag-ahon sa bundok— a mountaineer doesn’t ask for a flat-chested, ehe, he-he-he-he… make that a level playing field. Kaya mas masaya kung may kakabit o kalakip na compass sa puluhan ng handog na patalim-- balisong, bayoneta, gulok o palang na panabas-tubo o kawayan man.

‘Yun kasing compass, laging may hatid na balita… para hindi ko malimutan na ako’y peryodista… who keeps tabs on the monthly period of lovers, sabi nga’y konting proteksiyon bago umaksiyon… ‘di na baleng magmintis, h’wag lang magbuntis.

Sa compass, laging may NEWS.

Hindi naman kasi lahat sasakay sa “dog bites man, that’s history; man bites dog, that’s news.” Mas masaya pa ngang sumakay parang aso—a rear entry bolsters chances of thrusting smack at the G-spot, thereby touching off multiple orgasms…

NEWS… with all the major directions—north, east, west, south—delineated, who’d insist on going to the dogs?

Gano’n ang gusto ko sa NEWS, makapagbibigay ng malinaw na direksiyon kung saan tayo patutungo…gano’n din yata ang hinahanap sa balita, ‘yung makapagbibigay ng malinaw na patutunguhan… a sense of bearing, even a pride of place, never a sense of loss, being lost, or at a loss…

Sa mga dalubhasa sa furyu o feng shui, katatagai ang compass… bawat bahagi ng lunan ay may katumbas na sangay sa pamumuhay…

Sa hilaga inilalaan ang kulay na itim at bughaw para umasenso sa hanapbuhay… sa silangan nakatahan ang pamilya na magiging tiwasay sa pagtatanim dito ng mga puno… puti at mga kulay metal sa kanluran para sa mga supling at paglikha… timog ang hinaharap at katanyagan na mauuntag ng mga kulay na kahel, pula, bughaw—aapaw ang galak sa lagak dito ng mga bagay na hugis-tatsulok o matutulis, ah, siyam na panulat o siyam na patalim.

Hindi lang paliligo sa balita ang ginagawa sa araw-araw kundi tahasang paglublob, giit nga ni media guru Marshall Mcluhan… aba’y masaya bang magtampisaw-- humigop ng mga katas-- sa ulbuan ng baboy o lumublob sa kumunoy?

Sige na, ‘dre, patalim na may compass na lang ang iregalo n’yo sa Pasko… para maipagduldulan sa sarili na pusakal pa rin akong peryodista, lagi’t laging makikipagbuno sa NEWS… that which engenders bearing, maybe composure and a sense of going someplace with a clear direction… hindi sa ulbuan ng baboy o sa kumunoy.

Oo na, katatagai at katataga ang katumbas ng inaasam na regalong pambundok… kahit na mahirap, sulit ang pagod kapag nakarating sa tuktok… altitude spins off a shift of attitude.

Yeah, no mountain climber ever asked for a level playing field.

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Every single cell of my body's happy

I got this one from Carmelite Sisters from whose school three of my kids were graduated from. They have this snatch of a song that packs a fusion metal and liebeslaud beat and whose lyrics go like this: "Every single cell of my body is happy. Every single cell of my body is well. I thank you, Lord. I feel so good. Every single cell of my body is well." Biology-sharp nerds would readily agree with me in this digression... Over their lifetimes, cells are assaulted by a host of biological insults and injuries. The cells go through such ordeals as infection, trauma, extremes of temperature, exposure to toxins in the environment, and damage from metabolic processes-- this last item is often self-inflicted and includes a merry motley medley of smoking a deck a day of Philip Morris menthols, drinking currant-flavored vodka or suds, overindulgence in red meat or the choicest fat-marbled cuts of poultry and such carcass. When the damage gets to a certain point, cells self-de
Post a Comment
Read more

ALAMAT NG TAHONG

SAKBIBI ng agam-agam sa kalagayan ng butihing kabiyak-- at kabiyakan, opo-- na nakaratay sa karamdaman, ang pumalaot na mangingisda ay napagawi sa paanan ng dambuhalang Waczim-- isang bathala na nagkakaloob sa sinuman anumang ibulwak ng bibig mula sa bukal ng dibdib. Pangangailangan sa salapi na pambili ng gamot ng kapilas-pusong maysakit ang nakasaklot sa puso ng matandang mangingisda. 'Di kaginsa-ginsa'y bumundol ang kanyang bangka sa paanan ng Waczim. Kagy at umigkas ang katagang kimkim noon sa kanyang dibdib: "Salapi!" Bumuhos ng salapi-- mga butil at gilit ng ginto-- mula papawirin. At halos umapaw sa ginto ang bangka ng nagulantang na mangingisda, walang pagsidlan ang galak, at walang humpay ang pasasalamat sa mga bathala. Nanumbalik ang kalusugan ng kabiyak ng mangingisda. At lumago ang kabuhayan, naging mariwasa ang magkapilas-puso na dating maralita. Nilasing ng kanyang mga dating kalapit-bahay ang mangingisda-- na hindi ikina
Post a Comment
Read more

Wealth garden

‘TWAS CRUEL as smashing a budding green thumb: some years back, an abuela warned me about letting any clump of katigbi (Job’s tears or Coix lachrymal jobi for you botanists) from growing in our homeyard. That grass with rapier-like leaves that smelled of freshly pounded pinipig supposedly invited bad luck and sorrows—why, that biblical character Job wailed and howled a lot, didn’t he? (But was later rewarded with oodles of goodies, wasn’t he?) Then, I came across some arcane text that practically goaded folks to grow katigbi in their gardens—why, there’s a starchy kernel wrapped shut in the seed’s shiny coat. A handful or more of kernels could be cooked as porridge. Too, one could whisper a wish upon seven seed pods, throw ‘em pods in running water—a river or stream—and the wish would be granted! I was warned, too, about planting kapok or talisay trees right in the homeyard—these trees form a cross-like branching pattern. Pasang-krus daw ang bahay na kalapit sa puno ng kapok, tal
Post a Comment
Read more