Skip to main content

Samboteng bilog


MAPAGHAHATI-HATI ang 360 antas ng sambilog sa 40 lagok— a complete circle’s 360 degrees divided into nine cycles equals 40 degrees for each cycle of activity. As math would have it, a degree consists of 60 minutes; a minute = 60 seconds. Talk about time and timing, eh?

May butal na 5.25 na mga araw sa singkad at sikad ng santaon na may 360 araw o antas—sambilog din na malalagok nang hinay-hinay, tig-40 tungga ang laan bawat pinagkakaabalahang gawain sa pamumuhay.

Go, figure out for yourself the nine most important areas of your life… and do time management, chunking 40 days for each area in a year’s span.


Ituring na usapang lasing ‘to—in vino veritas… hic-hic-hic-hiccup… and when I’m that inebriated, I don’t do hiccups but whatever contents there’s to be slurped and sucked in 40-D cups. So, so much nostalgia to plunge down in, there in mammary lane, mwa-ha-ha-haw!

Alak pa!

Aba’y tumungga ng 40 taon ang mga Hudyo, pagala-gala’t paikut-ikot na parang naulol na aso sa kahungkagan ng disyerto… nakapanghihinayang na usad ng panahon na kung kahit ilang libong piso na isinalong sa bangko, tiyak na malaki na rin ang nadagdag na tubo.

T-teka, sa disyerto rin nagtungo pero hindi lumantak ni tumungga ng kahit anuman sa loob ng 40 araw ang Manunubos… magagaya-gaya-puto-maya-h’wag-ka-nang-mag-aksaya ang ganitong diskarte ng mga Kristiyano umano sa Pilipinas, para tipid-gastos ang umaabot daw sa apat na milyong pamilya—na kung anim katao bawat pamilya, aba’y 24 milyon din pala, ubrang tiis sa gutom at uhaw sa 40 araw na singkad.

Baka nga matapos ang ganoong tiisan, susulpot na rin ang demonyo’t manunukso, patatamain na ang nagpakagutom-uhaw sa lotto, jueteng, o kahit sa sakla.

Kumbaga sa nag-aaral magpalipad ng eroplano, tala-talaksang oras ang dapat maitakal sa pagmamaneho sa himpapawid… patuloy na hasa para maging bihasa.

Sa bawat sambilog na nilalagok, hindi lang yata iilang patak ang tinutungga para sa pagsisinop ng “kamay ng demonyo” mula wuyiquan… laklak talaga, kasi hindi makakaputak na parang binabaeng manok ang may alak na nilalasap sa bunganga… kasi nga’y taimtim ang paniwala-- speak not unless you can improve the silence.

Alak pa!

Kahit usapang lasing lang ‘to, talagang bilog ang guhit at maiguguhit sa pagsulong ng gulong ng buhay… which was why we pointed to the 360 degrees in a circle, with nine segments or parts of one’s life that must rock and roll… we drive that which takes us where we want to go.

Meron nga lang na dapat dalhin sa vulcanizing shop para matagpian o pabombahan kaya ng hangin dahil impis na… at meron ding pudpod na ang gulong, nakalublob lang ang isang bahagi sa walang katapusang putak.

Comments

Popular posts from this blog

Every single cell of my body's happy

I got this one from Carmelite Sisters from whose school three of my kids were graduated from. They have this snatch of a song that packs a fusion metal and liebeslaud beat and whose lyrics go like this: "Every single cell of my body is happy. Every single cell of my body is well. I thank you, Lord. I feel so good. Every single cell of my body is well." Biology-sharp nerds would readily agree with me in this digression... Over their lifetimes, cells are assaulted by a host of biological insults and injuries. The cells go through such ordeals as infection, trauma, extremes of temperature, exposure to toxins in the environment, and damage from metabolic processes-- this last item is often self-inflicted and includes a merry motley medley of smoking a deck a day of Philip Morris menthols, drinking currant-flavored vodka or suds, overindulgence in red meat or the choicest fat-marbled cuts of poultry and such carcass. When the damage gets to a certain point, cells self-de

ALAMAT NG TAHONG

SAKBIBI ng agam-agam sa kalagayan ng butihing kabiyak-- at kabiyakan, opo-- na nakaratay sa karamdaman, ang pumalaot na mangingisda ay napagawi sa paanan ng dambuhalang Waczim-- isang bathala na nagkakaloob sa sinuman anumang ibulwak ng bibig mula sa bukal ng dibdib. Pangangailangan sa salapi na pambili ng gamot ng kapilas-pusong maysakit ang nakasaklot sa puso ng matandang mangingisda. 'Di kaginsa-ginsa'y bumundol ang kanyang bangka sa paanan ng Waczim. Kagy at umigkas ang katagang kimkim noon sa kanyang dibdib: "Salapi!" Bumuhos ng salapi-- mga butil at gilit ng ginto-- mula papawirin. At halos umapaw sa ginto ang bangka ng nagulantang na mangingisda, walang pagsidlan ang galak, at walang humpay ang pasasalamat sa mga bathala. Nanumbalik ang kalusugan ng kabiyak ng mangingisda. At lumago ang kabuhayan, naging mariwasa ang magkapilas-puso na dating maralita. Nilasing ng kanyang mga dating kalapit-bahay ang mangingisda-- na hindi ikina

Wealth garden

‘TWAS CRUEL as smashing a budding green thumb: some years back, an abuela warned me about letting any clump of katigbi (Job’s tears or Coix lachrymal jobi for you botanists) from growing in our homeyard. That grass with rapier-like leaves that smelled of freshly pounded pinipig supposedly invited bad luck and sorrows—why, that biblical character Job wailed and howled a lot, didn’t he? (But was later rewarded with oodles of goodies, wasn’t he?) Then, I came across some arcane text that practically goaded folks to grow katigbi in their gardens—why, there’s a starchy kernel wrapped shut in the seed’s shiny coat. A handful or more of kernels could be cooked as porridge. Too, one could whisper a wish upon seven seed pods, throw ‘em pods in running water—a river or stream—and the wish would be granted! I was warned, too, about planting kapok or talisay trees right in the homeyard—these trees form a cross-like branching pattern. Pasang-krus daw ang bahay na kalapit sa puno ng kapok, tal