Skip to main content

Aubade, angelus, isha


Yoni-lingam configuration in the aroid lily.

“… bring on an assortment of characters to weigh the word and show me its meaning in my own life.”
Ray Bradbury


MAAARI nang ipasok sa aklat ng mga patay na dalangin o Necronomicon ang mga salitang ito— so effete and out of fashion, largely unused and unheard of these days digital—(1) aubade o pagbati sa bukang-liwayway, dalangin ng pasasalamat; (2) angelus o orasyon, paglilimi at dasal na naman sa takip-silim kasabay ng mga butiki, kuliglig at karag, at (3) isha, dasal na naman bago humimlay, tiyak may sahog pang umaatikabong hikab tulad ng kay Datu Unsay Ampatuan, pwe-he-he-he!

Hindi naman siguro manghihina—seven days without prayer makes one weak—kundi manghihinawa… hindi na kasi uso. Nakasuksok na sa kung saang libingan ang mga ganitong gawi, pero kapag may pagsuyo… hugot-suksok, hugot-suksok, hugot-suksok pa rin para may maluwalhating kinalalabasan.

Nanghilakbot muna saka sinabi sa ‘kin ng isang guro na pinakialaman daw ng isa niyang pamangkin ang kanyang Necronomicon… binasa raw nang malakas ang isang dasal… sinagpang ng maamong aso, naulol siguro nang makarinig ng patay na dasal… Kibit-balikat lang sa kuwento, canine hearing is nearly two dozen times keener than a human’s and we’ve been torturing canines with pyrotechnics noise at every year-end— so let sleeping dogs lie just like one Gloria and her running dogs

Teka, dapat na kilatisin muna’t iburol, paglamayan ang mga katagang ibabaon sa aklat ng mga patay na dasal.

Katunog sa mariing bigkas ng namayapang Odette B. Alcantara, oh, bahd—ang sama!—ang bigkas sa aubade… katumbas ‘to ng sadhana sa Sanskrit, “disiplina” ang katuturan… makakalkal ang bio-pic ng isang dating Pangulo ng bansa, “Iginuhit ng Tadhana,” Written by Destiny… mabubungkal din, “Sa ikauunlad ng bayan, disiplina ang kailangan.”

Sadhana = sa (all) + dhana (blessings).

Tsk-tsk-tsk…’kakapanghinayang ibaon sa libingan ng mga patay na dasal ang lahat ng biyaya…

Entonces, kahit na kay O-Sensei Morihei Ueshiba, ama ng aikido… sa kanya napulot ang aubade, magtitiis na lang ipagpatuloy ang ganoong gawi sa bukang-liwayway… para kahit naghihingalo, masalinan ng katiting na hininga.

Umaarangkada na ang prime time TV sa pagsapit ng angelus o orasyon… talagang makikipagpaligsahan ang usal-dasal sa tungayaw, tilian, at sigawang ikinukuskos ng soap opera, pero mas gusto kong isalaksak sila sa washing machine.

Sablay pala ang sabi si Henry David Thoreau, “men lead lives of quiet desperation,” aba’y mas makapal pa sa libag at dumi ng taong-grasa ang ingay na umiilandang sa prime time… para maiba lang, tuloy pa rin ang pagdaraos ng orasyon— kasintunog kasi ng oras-oras, rasyon… eh, pandalas na maidasalsal, “give us this day our daily broad…”

‘Yun ang sapak na pagkain sa araw-araw, gabi-gabi, cholesterol-free, non-fattening, and gives copious jolts of oxytocin, the happy hormone… but this diet can only be enjoyed by those with members of good standing, mwa-ha-ha-haw!

Isha muna bago matulog, mahal.

Comments

Popular posts from this blog

ALAMAT NG TAHONG

SAKBIBI ng agam-agam sa kalagayan ng butihing kabiyak-- at kabiyakan, opo-- na nakaratay sa karamdaman, ang pumalaot na mangingisda ay napagawi sa paanan ng dambuhalang Waczim-- isang bathala na nagkakaloob sa sinuman anumang ibulwak ng bibig mula sa bukal ng dibdib. Pangangailangan sa salapi na pambili ng gamot ng kapilas-pusong maysakit ang nakasaklot sa puso ng matandang mangingisda. 'Di kaginsa-ginsa'y bumundol ang kanyang bangka sa paanan ng Waczim. Kagy at umigkas ang katagang kimkim noon sa kanyang dibdib: "Salapi!" Bumuhos ng salapi-- mga butil at gilit ng ginto-- mula papawirin. At halos umapaw sa ginto ang bangka ng nagulantang na mangingisda, walang pagsidlan ang galak, at walang humpay ang pasasalamat sa mga bathala. Nanumbalik ang kalusugan ng kabiyak ng mangingisda. At lumago ang kabuhayan, naging mariwasa ang magkapilas-puso na dating maralita. Nilasing ng kanyang mga dating kalapit-bahay ang mangingisda-- na hindi ikina...

Cal y canto con camote

FENG shui (literally, wind water flow) lore has it root crops embody a hidden store of treasures. Say, a local food conglomerate needs yearly 35,000 metric tons of cassava for livestock feed-- the available local supply falls short of 13,000 tons. Cassava granules sell for around P9 a kilo. Demand for the same root crop to be used in liquor manufacturing is hitting above the roof. Why, raising cassava is a no-brainer task— this is one tough crop that can grow in the most hostile patches of earth, providing sustenance for ages to dwellers in sub-Saharan parts of Africa. While the hardy cassava is nearly pure starch, the lowly sweet potato or kamote is considered by nutritionists as a super food, the most nutritious of all vegetables— kamote levels of Vitamin A are “off the charts, rich in antioxidants and anti-inflammatory properties.” A fist-sized kamote can supply a day’s dose of glucose to fuel the brain, muscles, and organs, so they claim. Count the country lucky...

Wealth garden

‘TWAS CRUEL as smashing a budding green thumb: some years back, an abuela warned me about letting any clump of katigbi (Job’s tears or Coix lachrymal jobi for you botanists) from growing in our homeyard. That grass with rapier-like leaves that smelled of freshly pounded pinipig supposedly invited bad luck and sorrows—why, that biblical character Job wailed and howled a lot, didn’t he? (But was later rewarded with oodles of goodies, wasn’t he?) Then, I came across some arcane text that practically goaded folks to grow katigbi in their gardens—why, there’s a starchy kernel wrapped shut in the seed’s shiny coat. A handful or more of kernels could be cooked as porridge. Too, one could whisper a wish upon seven seed pods, throw ‘em pods in running water—a river or stream—and the wish would be granted! I was warned, too, about planting kapok or talisay trees right in the homeyard—these trees form a cross-like branching pattern. Pasang-krus daw ang bahay na kalapit sa puno ng kapok, tal...