Skip to main content

Uli-uli

INALIS ng bubot na dilag lahat ng saplot sa katawan, buong tiwasay na humarap, tuksong inihahandog ang alindog sa kanyang panginoon… pero walang tutusok sa tukso, ni hindi na tumindig ang balahibo sa katawan ng amo…

Tagpo ‘yon sa pelikula, Novecento… pero may palusot ang kausap hinggil sa kanyang milyonaryong kanayon… hindi na nito kailangan pang magpunta sa doktor… doktor na ang nagtutungo sa kanya… paulit-ulit na bayaran sa konsultasyon, hindi gamutan… ‘yung tinatawag na pamamahala na lang sa samut-saring sakit, ailment management

Nagbigti na lang ang hindi makasabsab na panginoon sa sabsaban. Humahalakhak na iniwan siya ng naghahandog ng alindog. Mutya na may kutya. Kahit kasi saksakan ng milyong halaga ng botox ang singkapan, hindi na titigasan… pero nanigas sa wakas ang buong katawan… rigor mortis.

Nagsimula na rin ang end organ damage sa milyonaryong taganayon… isa-isa nang nalalaspag, pumapaltos ang iba’t ibang sangkap ng katawan—atay, lapay, bato, utak, puso… pinakamasaklap ang panlulupaypay ng nakalaylay sa pagitan ng hita… hindi na titikas, kakanta ng pambasang awit sa Pilipina.

Tala-talaksan naman ang kanyang natipong pera… ubrang magtampisaw o maglublob doon habang isinasangguni ang nararamdamang pagguho ng katawan.

Oo na, marami nga siyang pera.

Naisalpak na minsan sa Facebook account ang ulat ukol sa mag-asawa, nanalo sa lotto ng higit sa $11 milyon… ipinamigay halos lahat ng napanalunan… wala na raw kasi silang mapag-uukulan ng ganoong halaga kundi pambayad sa chemotherapy… terminal stage cancer… pamburol at pampalibing na lang ang kasunod na bayarin.

Two-bit sense… two cents worth…

Gano’n at gano’n lang ang bubungkalin uli at uli… isasalang ang utak, diwa’t katawan sa walang humpay na halungkat. Magkukuwento. Magkukuwenta.

Pero kailangang bigyan ng puwang ang ganitong pamamaalam ng isang yugto ng panahon… kahit kaunting pagninilay… kaunting tiwasay na pagpanday…

Makapaghanda ng kinilaw na kuyom—sea urchin ceviche—na matutungkab sa mga singit at kili-kili ng bahura… P400 ang nalagas sa bulsa sa iilang pirasong kuyom na pinulutan minsan, wala na ang tukso ng tabsing at alat-asim ng labia minora sa nalantakan… hindi na kasi sariwa, pati kulay namumutla.

Baka masalang na naman sa pananalapang ng kurita… magdamagang lakad-galugad sa mga luong habang nilalamutak ng yelong amihan ang katawan, sinisigid ng alat-dagat ang kalamnan, nakatutok ang mata sa lansi’t linlang ng mapusyaw na liwanag na ididilig sa pisngi ng tubig-alat….

Muling mag-aayuno… fasting… “The body needs fasting periods to stay healthy. A body that is provided with food too often gets caught up in the maelstrom of a lack of exercise, obesity and ultimately diabetes.”

Key switch player: “Foxa2, a protein that makes sure other genes are activated and converted into proteins. Foxa2 is found in the liver—nudging arson on fats-- and in two important neuron colonies in the hypothalamus -- the region of the brain that controls the daily rhythm, sleep, intake of food and sexual behavior. Reins for Foxa2 activity is insulin, in both the liver and the hypothalamus.”

There’s dearth of insulin and Foxa2 goes hyper during fasting. In the brain, Foxa2 helps the formation of two proteins: MCH and orexin-- messenger substances that trigger spontaneous movement. (That partly explains why cartwheels and such whirls including an eddy of Kama Sutra positions work best while in a fast.)

2011 is Year of Chemistry.

Comments

Popular posts from this blog

Every single cell of my body's happy

I got this one from Carmelite Sisters from whose school three of my kids were graduated from. They have this snatch of a song that packs a fusion metal and liebeslaud beat and whose lyrics go like this: "Every single cell of my body is happy. Every single cell of my body is well. I thank you, Lord. I feel so good. Every single cell of my body is well." Biology-sharp nerds would readily agree with me in this digression... Over their lifetimes, cells are assaulted by a host of biological insults and injuries. The cells go through such ordeals as infection, trauma, extremes of temperature, exposure to toxins in the environment, and damage from metabolic processes-- this last item is often self-inflicted and includes a merry motley medley of smoking a deck a day of Philip Morris menthols, drinking currant-flavored vodka or suds, overindulgence in red meat or the choicest fat-marbled cuts of poultry and such carcass. When the damage gets to a certain point, cells self-de

ALAMAT NG TAHONG

SAKBIBI ng agam-agam sa kalagayan ng butihing kabiyak-- at kabiyakan, opo-- na nakaratay sa karamdaman, ang pumalaot na mangingisda ay napagawi sa paanan ng dambuhalang Waczim-- isang bathala na nagkakaloob sa sinuman anumang ibulwak ng bibig mula sa bukal ng dibdib. Pangangailangan sa salapi na pambili ng gamot ng kapilas-pusong maysakit ang nakasaklot sa puso ng matandang mangingisda. 'Di kaginsa-ginsa'y bumundol ang kanyang bangka sa paanan ng Waczim. Kagy at umigkas ang katagang kimkim noon sa kanyang dibdib: "Salapi!" Bumuhos ng salapi-- mga butil at gilit ng ginto-- mula papawirin. At halos umapaw sa ginto ang bangka ng nagulantang na mangingisda, walang pagsidlan ang galak, at walang humpay ang pasasalamat sa mga bathala. Nanumbalik ang kalusugan ng kabiyak ng mangingisda. At lumago ang kabuhayan, naging mariwasa ang magkapilas-puso na dating maralita. Nilasing ng kanyang mga dating kalapit-bahay ang mangingisda-- na hindi ikina

Wealth garden

‘TWAS CRUEL as smashing a budding green thumb: some years back, an abuela warned me about letting any clump of katigbi (Job’s tears or Coix lachrymal jobi for you botanists) from growing in our homeyard. That grass with rapier-like leaves that smelled of freshly pounded pinipig supposedly invited bad luck and sorrows—why, that biblical character Job wailed and howled a lot, didn’t he? (But was later rewarded with oodles of goodies, wasn’t he?) Then, I came across some arcane text that practically goaded folks to grow katigbi in their gardens—why, there’s a starchy kernel wrapped shut in the seed’s shiny coat. A handful or more of kernels could be cooked as porridge. Too, one could whisper a wish upon seven seed pods, throw ‘em pods in running water—a river or stream—and the wish would be granted! I was warned, too, about planting kapok or talisay trees right in the homeyard—these trees form a cross-like branching pattern. Pasang-krus daw ang bahay na kalapit sa puno ng kapok, tal