Skip to main content

Patram, puspam, phalam, toyam

HINDI naman pala tumataginting na pilak at limpak-limpak ang hinihinging handog ng Maykapal—ni hindi nga ikasampung bahagi o 10% ng kita na kinakabig ng mga pangkatin na isinasangkalan ang mga pangalang Kristo (marami nito saanmang sabungan), Ma-el s’ya ‘day (sumasamba’t dumadamba ang tulad ko kay Elpu ‘day) o kahit pa Batman, Superman, at suman.



Nakabungkal na nga sa Qur’an ang walang pangiming bilin ni Allah na “Kami ang magdudulot sa iyo ng biyaya. Hindi ikaw ang magbibigay (sa Amin) ng biyaya.”



Sa Bhagavad-Gita (Song of God), lalong nakaligtas ang bulsa sa mga panganib, parusa, at pangakong “siksik, liglig at umaapaw” ng mga namamayagpag-angas sa pulpito, entablado o kahit na sa bus na humaharurot sa kahabaan ng EDSA… laganap na talaga ang holdapan kung saan-saan.



“Putram, puspam, phalam, toyam.”



Hindi po ito bahagi ng “Oratio Imperata” na taimtim na inuusal upang maiwasan ang mga kagimbal-gimbal na kalamidad—tulad ng kalam-sikmura sa sambuwang gutom… halalan 2010, “Hello Garci,” ZTE-NBN deal… pakulong fertilizer a la Joc-joc Bolante… kandidatura ni Bayani Fernando at Erap Estrada… nasilat na de-padyak ni Mar Roxas… Charter Change at Con-Ass… pagbili ng P100-M swine flu vaccine kahit naghahagilap pa ng mga biktima niyong sakit… balisawsaw ni Ondoy na kaanak daw ni Mang Pandoy… teleseryeng para yata sa mga bobotante… alipunga’t hadhad sa singit na hindi matungkab ng Rexona… Pepeng iihi’t iihip… birit na pag-alulong ng kanta… pagsalida sa Marikina ng isang walang kalatoy-latoy na artista na dumapurak sa puso’t dibdib ng kanyang mga masugid na tangahanga matapos walang paglingon at paglinga kaliwa’t kanan na sinagip nito ang isa ring walang latoy na artista habang nakatunganga sa kanilang paligid ang nangangatog na daan-daang tangahanga na sinalanta din pala ni Ondoy…



Dahon, bulaklak, bunga, tubig. ‘Yan ang katumbas niyong mga katagang Sanskrit.

Ang mga ‘yon ang maihahandog—at tahasang tatanggapin. Parang musmos pala ang Maykapal na inaalayan ng mga pinakapayak na bagay na mahahagilap sa paligid.



Sa ika-26 na taludtod, pansiyam na aral ng Bhagavad-Gita, ito ang wika ng Maykapal: “If one offers Me with love and devotion a leaf, a flower, a fruit or water, I will accept it.”



Maipagkakait pa ba ang mga abot-kaya, abot-kamay na handog… na kailangan lang lakipan ng lantay na pagmamahal at pananalig?



Matapos ngang ialay ang kapipitas na bungkos na dahon ng ampalaya, naisama pa nga sa ginisang munggo na may hinimay na tinapang Salinas at hibe… naging food for lesser gods… like me.



Ganoon din ang simpleng seremonya sa bulaklak ng katuray bago gawing ensalada. Pati sa bunga ng okra, talong at ampalaya bago ilahok sa pinakbet.



Ganoon lang ang pag-aalay. Lalo na sa saganang buhos ng unos.

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Every single cell of my body's happy

I got this one from Carmelite Sisters from whose school three of my kids were graduated from. They have this snatch of a song that packs a fusion metal and liebeslaud beat and whose lyrics go like this: "Every single cell of my body is happy. Every single cell of my body is well. I thank you, Lord. I feel so good. Every single cell of my body is well." Biology-sharp nerds would readily agree with me in this digression... Over their lifetimes, cells are assaulted by a host of biological insults and injuries. The cells go through such ordeals as infection, trauma, extremes of temperature, exposure to toxins in the environment, and damage from metabolic processes-- this last item is often self-inflicted and includes a merry motley medley of smoking a deck a day of Philip Morris menthols, drinking currant-flavored vodka or suds, overindulgence in red meat or the choicest fat-marbled cuts of poultry and such carcass. When the damage gets to a certain point, cells self-de
Post a Comment
Read more

ALAMAT NG TAHONG

SAKBIBI ng agam-agam sa kalagayan ng butihing kabiyak-- at kabiyakan, opo-- na nakaratay sa karamdaman, ang pumalaot na mangingisda ay napagawi sa paanan ng dambuhalang Waczim-- isang bathala na nagkakaloob sa sinuman anumang ibulwak ng bibig mula sa bukal ng dibdib. Pangangailangan sa salapi na pambili ng gamot ng kapilas-pusong maysakit ang nakasaklot sa puso ng matandang mangingisda. 'Di kaginsa-ginsa'y bumundol ang kanyang bangka sa paanan ng Waczim. Kagy at umigkas ang katagang kimkim noon sa kanyang dibdib: "Salapi!" Bumuhos ng salapi-- mga butil at gilit ng ginto-- mula papawirin. At halos umapaw sa ginto ang bangka ng nagulantang na mangingisda, walang pagsidlan ang galak, at walang humpay ang pasasalamat sa mga bathala. Nanumbalik ang kalusugan ng kabiyak ng mangingisda. At lumago ang kabuhayan, naging mariwasa ang magkapilas-puso na dating maralita. Nilasing ng kanyang mga dating kalapit-bahay ang mangingisda-- na hindi ikina
Post a Comment
Read more

Wealth garden

‘TWAS CRUEL as smashing a budding green thumb: some years back, an abuela warned me about letting any clump of katigbi (Job’s tears or Coix lachrymal jobi for you botanists) from growing in our homeyard. That grass with rapier-like leaves that smelled of freshly pounded pinipig supposedly invited bad luck and sorrows—why, that biblical character Job wailed and howled a lot, didn’t he? (But was later rewarded with oodles of goodies, wasn’t he?) Then, I came across some arcane text that practically goaded folks to grow katigbi in their gardens—why, there’s a starchy kernel wrapped shut in the seed’s shiny coat. A handful or more of kernels could be cooked as porridge. Too, one could whisper a wish upon seven seed pods, throw ‘em pods in running water—a river or stream—and the wish would be granted! I was warned, too, about planting kapok or talisay trees right in the homeyard—these trees form a cross-like branching pattern. Pasang-krus daw ang bahay na kalapit sa puno ng kapok, tal
Post a Comment
Read more