Skip to main content

Haliging kugon, pwe-he-he-he!

MAGHANAP ng puno hindi gawang biro
Kung sa kugunan lang uungkat ng tubo—
Masusumpungan do’n pulos sukal lang po
Pawang mga bansot, tindig naigupo.

Kasi nga ang lupa, lupang tinubuan
Nahuthot, nasimot ang taglay na yaman…
Kasi nga, kasi nga ay pinabayaan
Kaya pawang kugon silang nakatanghal.

Diin nga ni Rizal kung ano ang tao
Walang alinlangan—magiging gobyerno
Kung ang nakahasik ay binhi ng bagyo
Aanihi’y unos, bagyong todo-todo.

Sa bayan ng bulag ang hari ay pisak…
Paano na kayang tayo’y maghahanap
Kung pawang karimlan ang taglay sa mata’t
Pulos abo’t putak ang karga sa utak?

Roleta ng palad muli pong iikot
At bagong numero itong mabubunot…
Roletang halalan tayo ay tatanghod
Bobolahin muli’t tutuklas ng sagot.

Tumaya, bumakas, pili ng uugit
Sa bangka ng bansa na tumatagiliid
Kahit pulos ugon, kahit pawang impis
Hahanap po tayo materiales fuertes…

Haligi ng bayan: haligi ng bahay
Sinusukat-sipat diyan sa kugunan.
Baka may lumabas, baka may lumitaw
Kahit lang pambubong na sadyang matibay.

Pambobo… pambubong… pareho na rin yo’n.
Pagkukunan kasi ay pulos lang kugon.
Pinunong mahusay? H’wag nang mag-ambisyon.
Haliging matibay? Look at your own people!

Tal pueblo (totoo), tal gobierno (aray)…
Punong hinahanap na nasa kugunan—
Ni katig o ugit sa bangka ng bayan
Palpak na sasalpak, tiyak mawiwindang.

Sa bigwas ni Ondoy walang nakaporma…
Sa buhos ni Pepeng walang nakahuma…
Sa kaldag ng krisis inanod lang sila
Sa ganyan bang puno tayo ay aasa?

Sambayanang talo baka pa magbago
Titino pa yata taumbayang bobo…
Mula sa ibaba, aakyat sa ulo
Sa ugat kakalat ang iwing talino.

Sa ngayo’y kakapa ng kahit na pisak
Upang maging hari sa bansa ng bulag…
Kahit sa kugunan ay mag-aapuhap
Ng ihahaligi sa bansang… matatag?

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Every single cell of my body's happy

I got this one from Carmelite Sisters from whose school three of my kids were graduated from. They have this snatch of a song that packs a fusion metal and liebeslaud beat and whose lyrics go like this: "Every single cell of my body is happy. Every single cell of my body is well. I thank you, Lord. I feel so good. Every single cell of my body is well." Biology-sharp nerds would readily agree with me in this digression... Over their lifetimes, cells are assaulted by a host of biological insults and injuries. The cells go through such ordeals as infection, trauma, extremes of temperature, exposure to toxins in the environment, and damage from metabolic processes-- this last item is often self-inflicted and includes a merry motley medley of smoking a deck a day of Philip Morris menthols, drinking currant-flavored vodka or suds, overindulgence in red meat or the choicest fat-marbled cuts of poultry and such carcass. When the damage gets to a certain point, cells self-de
Post a Comment
Read more

ALAMAT NG TAHONG

SAKBIBI ng agam-agam sa kalagayan ng butihing kabiyak-- at kabiyakan, opo-- na nakaratay sa karamdaman, ang pumalaot na mangingisda ay napagawi sa paanan ng dambuhalang Waczim-- isang bathala na nagkakaloob sa sinuman anumang ibulwak ng bibig mula sa bukal ng dibdib. Pangangailangan sa salapi na pambili ng gamot ng kapilas-pusong maysakit ang nakasaklot sa puso ng matandang mangingisda. 'Di kaginsa-ginsa'y bumundol ang kanyang bangka sa paanan ng Waczim. Kagy at umigkas ang katagang kimkim noon sa kanyang dibdib: "Salapi!" Bumuhos ng salapi-- mga butil at gilit ng ginto-- mula papawirin. At halos umapaw sa ginto ang bangka ng nagulantang na mangingisda, walang pagsidlan ang galak, at walang humpay ang pasasalamat sa mga bathala. Nanumbalik ang kalusugan ng kabiyak ng mangingisda. At lumago ang kabuhayan, naging mariwasa ang magkapilas-puso na dating maralita. Nilasing ng kanyang mga dating kalapit-bahay ang mangingisda-- na hindi ikina
Post a Comment
Read more

Wealth garden

‘TWAS CRUEL as smashing a budding green thumb: some years back, an abuela warned me about letting any clump of katigbi (Job’s tears or Coix lachrymal jobi for you botanists) from growing in our homeyard. That grass with rapier-like leaves that smelled of freshly pounded pinipig supposedly invited bad luck and sorrows—why, that biblical character Job wailed and howled a lot, didn’t he? (But was later rewarded with oodles of goodies, wasn’t he?) Then, I came across some arcane text that practically goaded folks to grow katigbi in their gardens—why, there’s a starchy kernel wrapped shut in the seed’s shiny coat. A handful or more of kernels could be cooked as porridge. Too, one could whisper a wish upon seven seed pods, throw ‘em pods in running water—a river or stream—and the wish would be granted! I was warned, too, about planting kapok or talisay trees right in the homeyard—these trees form a cross-like branching pattern. Pasang-krus daw ang bahay na kalapit sa puno ng kapok, tal
Post a Comment
Read more