Skip to main content

Kapre 'tso

Kapre ‘tso

KUMAKAYAW ang kapre, nakangisi-- parang nangangampanyang Erap, Chiz, Gibo, Noynoy o Manny B. Villar, Jr. na mas kahila-hilakbot yata—sa guwardiyang nakatalaga sa may bahaging Snake Road ng Picnic Grove, Tagaytay City tuwing tikatik ang ulan o lirit ang ambon, dakong hatinggabi’t may buwan sa langit…

Hindi maungkat ng guwardiya kung balak ding kumandidato sa 2010 ng kakila-kilabot na nilalang… naunahan na siya ng sindak… hindi naungkat kung meron mang plataporma sa pamamalakad ng gobyerno ang kapre… balot ng itim na balahibo ang katawan, parang Fidel V. Ramos na hitit-buga sa mahabang abano, nakatalungko sa tabi ng punongkahoy. Kung pananakot lang kasi, mas talamak ang inihahasik na hilakbot ng Kagawaran ng Kalusugan ukol sa mananalanta raw na A(H1N1), severe acute respiratory syndrome, avian influenza, at mga nauna pang salot… at mas matindi pa rin ang kleptospirosis na talagang sumasalanta sa sambayanan, pwe-he-he-he!

Nagpalipat ng babantayang bahagi ng Picnic Grove ang guwardiyang sinakmal, walang pakundangang nginalot at siniklot ng hilakbot. Hindi yata makayanan ng kanyang isip na may mga ganoon ngang nilalang… nanggagaya sa diskarte ng mga pulpol at pulitiko na hayok mailuklok sa poder!

Naroon pa rin sa kanyang tambayang puno ang kapre ng Picnic Grove… baka nga maging clitourist attraction at usyusohin ng mga hindi pa nakakakita ng ganoong nilalang. Ungkatin lang kay Mang Fermin, isa sa mga nangangalaga ng lugar, kung saan namamalagi ang kapre. Magdala ng sampraskong lambanog o samboteng Gran Matador para mas masaya ang usapan.

Sa puno ng lalaking alokon o himbabao nakatanghod ang kapre sa aming bakuran… kailangang putulin noon ang puno, masasaklaw ng pader ng itinitindig na bahay… ginulantang ang mga gumagawa ng bahay nang magpakita sa kanila ang pobreng kapre… kinabukasan, inapoy ng lagnat ang ilan sa mga gumagawa… andap namang magpatuloy sa trabaho ang iba’t tila napika ang kapre sa bantang pagpapatalsik sa kanya— mas masahol nga naman kaysa impeachment complaint kontra Gloria Macapagal-Arroyo ang panganib na haharapin niya.

Naatasan ang inyong imbing lingkod upang makipag-ayos sa kapre.

So how do you deal with a pure earth being, who can live for over 400 years, who’s actually clueless on using its earth essence to hurl at anyone a tonnage of blows from a distance, a lethally vicious technique called hsing-i… a being vastly lonely for the company of its kind?

Teka, mula ang kapre sa katagang “kaffir”—Arabic term for infidel, South African insult for blacks. Talagang panlibak, pang-aglahi ang pinag-ugatang salita na itinatawag sa kapre…

Pangitlugan ng swallowtail butterflies ang dahon ng kaffir lime—na pampabango’t pampasarap na sangkap katuwang ng tausi, luya’t leeks sa pinasingawang isda. Ginawang tagapangalaga sa naturang lumalaking puno sa aming bakuran ang… well, what do you offer a being so lonely for the company of its kind?

Comments

Popular posts from this blog

Every single cell of my body's happy

I got this one from Carmelite Sisters from whose school three of my kids were graduated from. They have this snatch of a song that packs a fusion metal and liebeslaud beat and whose lyrics go like this: "Every single cell of my body is happy. Every single cell of my body is well. I thank you, Lord. I feel so good. Every single cell of my body is well." Biology-sharp nerds would readily agree with me in this digression... Over their lifetimes, cells are assaulted by a host of biological insults and injuries. The cells go through such ordeals as infection, trauma, extremes of temperature, exposure to toxins in the environment, and damage from metabolic processes-- this last item is often self-inflicted and includes a merry motley medley of smoking a deck a day of Philip Morris menthols, drinking currant-flavored vodka or suds, overindulgence in red meat or the choicest fat-marbled cuts of poultry and such carcass. When the damage gets to a certain point, cells self-de

ALAMAT NG TAHONG

SAKBIBI ng agam-agam sa kalagayan ng butihing kabiyak-- at kabiyakan, opo-- na nakaratay sa karamdaman, ang pumalaot na mangingisda ay napagawi sa paanan ng dambuhalang Waczim-- isang bathala na nagkakaloob sa sinuman anumang ibulwak ng bibig mula sa bukal ng dibdib. Pangangailangan sa salapi na pambili ng gamot ng kapilas-pusong maysakit ang nakasaklot sa puso ng matandang mangingisda. 'Di kaginsa-ginsa'y bumundol ang kanyang bangka sa paanan ng Waczim. Kagy at umigkas ang katagang kimkim noon sa kanyang dibdib: "Salapi!" Bumuhos ng salapi-- mga butil at gilit ng ginto-- mula papawirin. At halos umapaw sa ginto ang bangka ng nagulantang na mangingisda, walang pagsidlan ang galak, at walang humpay ang pasasalamat sa mga bathala. Nanumbalik ang kalusugan ng kabiyak ng mangingisda. At lumago ang kabuhayan, naging mariwasa ang magkapilas-puso na dating maralita. Nilasing ng kanyang mga dating kalapit-bahay ang mangingisda-- na hindi ikina

Wealth garden

‘TWAS CRUEL as smashing a budding green thumb: some years back, an abuela warned me about letting any clump of katigbi (Job’s tears or Coix lachrymal jobi for you botanists) from growing in our homeyard. That grass with rapier-like leaves that smelled of freshly pounded pinipig supposedly invited bad luck and sorrows—why, that biblical character Job wailed and howled a lot, didn’t he? (But was later rewarded with oodles of goodies, wasn’t he?) Then, I came across some arcane text that practically goaded folks to grow katigbi in their gardens—why, there’s a starchy kernel wrapped shut in the seed’s shiny coat. A handful or more of kernels could be cooked as porridge. Too, one could whisper a wish upon seven seed pods, throw ‘em pods in running water—a river or stream—and the wish would be granted! I was warned, too, about planting kapok or talisay trees right in the homeyard—these trees form a cross-like branching pattern. Pasang-krus daw ang bahay na kalapit sa puno ng kapok, tal