Skip to main content

Ippon

TAYO ay magbilang, magbilang ng bangkay
Sa mga naganap na lagim sa bayan…
Ang mga nasawi’y baka malimutan--
Hapdi sa gunita ay panandalian.

Alaalang tigmak sa pagsusumamo
At mga pagtangis sa bangis ng punglo…
Hibla ng hiningang nilagot sa bugso
Ng lupit, kaylapit sa pisi ng puso…

Pero ilalayo… saka tatanawin
Mga kaluluwang sinakmal ng dilim.
Sipatin, sukatin at muling bilangin
Ang mga kalahi’t mga panauhin.

Kaligtasan nila’y dito inilagak
At sa lupang ito sila nga’y yumapak
Na walang pangamba—hindi nga talastas
Talaksang panganib nitong Pilipinas…

Umulan ng ulat… umambon ng tingga…
Tumaghoy ang buwang tumanaw sa lupa—
At nang mabilang na katawang bulagta…
Nakita ay siyam, pawang namayapa.

Taimtim na bilang ang ipagsisiyam
At inonovena sa siyam na araw
Nang kalmot sa budhi bahagyang maibsan…
Tarak ng pagsumbat, baka maiwasan…

‘Asan ba ang backhoe na ginamit sana?
Yari lang sa lata ang bus ng turista
O nalimot na ba ng ating pulisya
May heavy equipment sa pananalasa?

Yanig ang daigdig—siyam ang nasawi.
Walo mula Hong Kong, isa ang kalahi…
Atin ngang bilangin, bilangin pang muli
Pati na pagbilang baka magkamali!

Walong panauhin sa ating lupalop
Ang nakaligtaang kupkupin nang lubos…
Iisang kalahi nama’y binusabos
Katarungang hanap, tingga ang sumagot.

Muli ngang magtuos, mag-ungkat ng bilang--
Bilanggo sa bilang ang ating isipan
Pagbilang ay dapat babalik-balikan
Baka mayroon pang nakakaligtaan…

Ibibilang silang nilamon ng dilim
Saka ibabaling naman itong pansin
Sa mga kalahing sinakmal ng lagim—
Limampu’t pito lang nang ating bilangin.

Timbangin ang bigat nitong kamatayan
Bilangin ang bilang nilang mga bangkay
Sa Quirino Grandstand at sa Ampatuan…
Saka mag-apuhap kung may katarungan…

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Every single cell of my body's happy

I got this one from Carmelite Sisters from whose school three of my kids were graduated from. They have this snatch of a song that packs a fusion metal and liebeslaud beat and whose lyrics go like this: "Every single cell of my body is happy. Every single cell of my body is well. I thank you, Lord. I feel so good. Every single cell of my body is well." Biology-sharp nerds would readily agree with me in this digression... Over their lifetimes, cells are assaulted by a host of biological insults and injuries. The cells go through such ordeals as infection, trauma, extremes of temperature, exposure to toxins in the environment, and damage from metabolic processes-- this last item is often self-inflicted and includes a merry motley medley of smoking a deck a day of Philip Morris menthols, drinking currant-flavored vodka or suds, overindulgence in red meat or the choicest fat-marbled cuts of poultry and such carcass. When the damage gets to a certain point, cells self-de
Post a Comment
Read more

ALAMAT NG TAHONG

SAKBIBI ng agam-agam sa kalagayan ng butihing kabiyak-- at kabiyakan, opo-- na nakaratay sa karamdaman, ang pumalaot na mangingisda ay napagawi sa paanan ng dambuhalang Waczim-- isang bathala na nagkakaloob sa sinuman anumang ibulwak ng bibig mula sa bukal ng dibdib. Pangangailangan sa salapi na pambili ng gamot ng kapilas-pusong maysakit ang nakasaklot sa puso ng matandang mangingisda. 'Di kaginsa-ginsa'y bumundol ang kanyang bangka sa paanan ng Waczim. Kagy at umigkas ang katagang kimkim noon sa kanyang dibdib: "Salapi!" Bumuhos ng salapi-- mga butil at gilit ng ginto-- mula papawirin. At halos umapaw sa ginto ang bangka ng nagulantang na mangingisda, walang pagsidlan ang galak, at walang humpay ang pasasalamat sa mga bathala. Nanumbalik ang kalusugan ng kabiyak ng mangingisda. At lumago ang kabuhayan, naging mariwasa ang magkapilas-puso na dating maralita. Nilasing ng kanyang mga dating kalapit-bahay ang mangingisda-- na hindi ikina
Post a Comment
Read more

Wealth garden

‘TWAS CRUEL as smashing a budding green thumb: some years back, an abuela warned me about letting any clump of katigbi (Job’s tears or Coix lachrymal jobi for you botanists) from growing in our homeyard. That grass with rapier-like leaves that smelled of freshly pounded pinipig supposedly invited bad luck and sorrows—why, that biblical character Job wailed and howled a lot, didn’t he? (But was later rewarded with oodles of goodies, wasn’t he?) Then, I came across some arcane text that practically goaded folks to grow katigbi in their gardens—why, there’s a starchy kernel wrapped shut in the seed’s shiny coat. A handful or more of kernels could be cooked as porridge. Too, one could whisper a wish upon seven seed pods, throw ‘em pods in running water—a river or stream—and the wish would be granted! I was warned, too, about planting kapok or talisay trees right in the homeyard—these trees form a cross-like branching pattern. Pasang-krus daw ang bahay na kalapit sa puno ng kapok, tal
Post a Comment
Read more