Skip to main content

Edad-29


HINDI kailanman nagpalipad ng orasyon sa gayuma… hindi mahirap bumasa ng ibinubunyag o tahasang ibinubuyangyang ng katawan, body language… nakakabahala ang inihahayag ng katawan ng kausap, edad-29, “ikagagalak kong ikaw’y makadaupang-ari.”

Kaedad siya ng tanging anak na babae… dalawang apo na mula sa anak. Nagsabi pa ang ikatlong anak… mamamanhikan na raw kami’t kasunod na niyon ang pakikipagtaling-puso sa kanyang kaliyag ng may tatlong taon. Makikipaglaro’t magbibigay-aralin na naman sa mga isisilang na apo… Wuyiquan. Shorin-ryu karatedo. Jujutsu. Chess. Kali-dumog.Tumbang preso. Paghuli ng tutubi, salagubang, gagamba’t iba pa. Pagkilala sa mga pakikinabangang halamang-ligaw. Taguan-pung. Nemo dat quod non habet.

‘Yun nga ang talagang lalabas na sagwil, balakid, sagabal o hadlang… nemo dat quod non habet, hindi maibibigay ng sinuman ang hindi niya taglay… tig-24 oras lang ang paghahati-hatian sa isang araw.

Napakaraming humihingi’t namamalimos na pag-ukulan sila ng kahit katiting na panahon. Mapapakamot ng batok sa gawi ng mga gunggong, ubos ang 24 oras sa walang patumanggang katsang, pwe-he-he-he!

Quality time is gold; best to plunk that in shares that pay perpetual dividends.

Madali pang humutok ng mga musmos… ipanuto sa mga wastong gawi na dadalhin nila hanggang sa tumanda’t isasalin sa susunod sa kanila.

Naisalin ang gawi sa mga anak, nakatakdang magsalin muli sa mga apo. Nemo dat quod non habet.

Kasabihan nga ng mga Tsino: “Kikita matapos ang ilang buwan kung maglilinang ng gulay. Tuloy ang kita matapos ang 5 taon kung magsisinop ng namumungang puno. Tuloy-tuloy ang kita nang higit 100 taon kung ipapanuto ang mga musmos.”

Astig masyado kapag nagsasalang ng diskarte na aangkop sa mas mahabang singkad at singkaw ng panahon… hindi sa panandaliang bugso o sutsot ng kapritso’t uso.

Oo, uso na ngayon ang fubu… hindi kaibigang matalik, basta maibigang katalik. Eh, ‘hirap pa naman ng tinatawag na ectopic pregnancy… ‘yung anak sa labas.

Hindi pa rin patas ang mundo, hindi pa nabubuntis ang lalaki.

Choice mom na ang tawag sa single mother ngayon… nagpapahiwatig na pinili nila ang ganoong kalagayan… sila na ang humiwalay sa walang kuwenta o batugang asawa, hindi sila ang hiniwalayan!

Hindi mahirap magbasa ng kislot at kilos ng katawan, lalo na ang ikinakatas na halimuyak ng baba, eh…

Diablolo na nga ako kaya nagagawa pang sabihin sa sabik na nakausap, edad-29 man… o isang nagkamaling edad-19 minsan… take a number, my dear, and wait for your turn.

Buwan ng buhay na kumot ang Hunyo… at maraming buhay na kumot ang nais maikumot kahit na panandaliang pakikipag-ulayaw sa mga sandaling nakaw, mwa-ha-ha-haw!

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Every single cell of my body's happy

I got this one from Carmelite Sisters from whose school three of my kids were graduated from. They have this snatch of a song that packs a fusion metal and liebeslaud beat and whose lyrics go like this: "Every single cell of my body is happy. Every single cell of my body is well. I thank you, Lord. I feel so good. Every single cell of my body is well." Biology-sharp nerds would readily agree with me in this digression... Over their lifetimes, cells are assaulted by a host of biological insults and injuries. The cells go through such ordeals as infection, trauma, extremes of temperature, exposure to toxins in the environment, and damage from metabolic processes-- this last item is often self-inflicted and includes a merry motley medley of smoking a deck a day of Philip Morris menthols, drinking currant-flavored vodka or suds, overindulgence in red meat or the choicest fat-marbled cuts of poultry and such carcass. When the damage gets to a certain point, cells self-de
Post a Comment
Read more

ALAMAT NG TAHONG

SAKBIBI ng agam-agam sa kalagayan ng butihing kabiyak-- at kabiyakan, opo-- na nakaratay sa karamdaman, ang pumalaot na mangingisda ay napagawi sa paanan ng dambuhalang Waczim-- isang bathala na nagkakaloob sa sinuman anumang ibulwak ng bibig mula sa bukal ng dibdib. Pangangailangan sa salapi na pambili ng gamot ng kapilas-pusong maysakit ang nakasaklot sa puso ng matandang mangingisda. 'Di kaginsa-ginsa'y bumundol ang kanyang bangka sa paanan ng Waczim. Kagy at umigkas ang katagang kimkim noon sa kanyang dibdib: "Salapi!" Bumuhos ng salapi-- mga butil at gilit ng ginto-- mula papawirin. At halos umapaw sa ginto ang bangka ng nagulantang na mangingisda, walang pagsidlan ang galak, at walang humpay ang pasasalamat sa mga bathala. Nanumbalik ang kalusugan ng kabiyak ng mangingisda. At lumago ang kabuhayan, naging mariwasa ang magkapilas-puso na dating maralita. Nilasing ng kanyang mga dating kalapit-bahay ang mangingisda-- na hindi ikina
Post a Comment
Read more

Wealth garden

‘TWAS CRUEL as smashing a budding green thumb: some years back, an abuela warned me about letting any clump of katigbi (Job’s tears or Coix lachrymal jobi for you botanists) from growing in our homeyard. That grass with rapier-like leaves that smelled of freshly pounded pinipig supposedly invited bad luck and sorrows—why, that biblical character Job wailed and howled a lot, didn’t he? (But was later rewarded with oodles of goodies, wasn’t he?) Then, I came across some arcane text that practically goaded folks to grow katigbi in their gardens—why, there’s a starchy kernel wrapped shut in the seed’s shiny coat. A handful or more of kernels could be cooked as porridge. Too, one could whisper a wish upon seven seed pods, throw ‘em pods in running water—a river or stream—and the wish would be granted! I was warned, too, about planting kapok or talisay trees right in the homeyard—these trees form a cross-like branching pattern. Pasang-krus daw ang bahay na kalapit sa puno ng kapok, tal
Post a Comment
Read more