Skip to main content

Pagkaing pampatikas, pampatigas

WIMPY lang ang mahilig lumantak ng hamburger—kaya yata hugis hippoputamus ang katawan… kaya maraming musmos na lumalaki nitong dekada 1960 ang nandiri sa kinagigiliwang lantakan ngayon. Nakahiligan naman ang pagkain ng kinagigiliwan ni Popeye, spinach—kahit pa mahirap makahagilap nito sa Pilipinas.

Pero marami namang katumbas ang naturang comfort food sa paligid—na damong ligaw lang kung ituring… itulos lang sa lupa, tutubo at lalago. Kabilang ang talbos ng sili, kamote, malunggay, uray o kulitis, lubi-lubi, lalaking bignay, kataka-taka, talinum, onte, kamote, kangkong, saluyot, mustasa, alugbati… pawang nanlilimahid din sa iron na panlaban sa pamumutla’t anemia o kulang sa dugo.

Mabubungkal sa ulat kamakailan na pati mga kampeon sa Universal Fighting Championships at iba pang batikan sa mixed martial arts, gumagaya na rin kay Popeye na mahilig sa gulay… sila na rin ang nagsasabi na dahil sa ganitong pagkain, mas matindi ang kanilang stamina sa laban. At mas mabilis pang maipagpag ang mga pananakit ng kalamnan mula umaatikabong bugbugan.

Sa cartoon series, parang magic ang bisa ng de-latang gulay na lalantakan ni Popeye kapag bugbog-sarado na’t lupaypay… iglap na nagiging bundok ang bisig at nagiging buhawi ang bilis sa galaw ng buong katawan… totoo pala ‘yun!

Pero hindi pala bio-available iron content sa dahong gulay ang dahilan ng mas mahusay, mas matinding ibubuga ng katawan.

Natukoy sa pananaliksik na nitrate ang sumasalin sa laman, kahit 300 grams lang sa araw-araw ay sapat upang maging matindi ang muscle efficiency and performance.

Iglap ang bisa sa pagkain ni Popeye. Sa totoo, tatlong araw lang ang kailangan para sumipa na ang epekto ng pagkain ng dahong gulay na mayaman sa nitrate… that turns up nitric oxide, a signaling chemical that opens up blood vessels, lowers blood pressure, and improves circulation… panlaban din sa mga sakit sa puso at diabetes.

Findings show that dietary nitrate increases levels of nitric oxide in the body with the help of friendly bacteria in the gut—
kaya tumpak talaga na magkatuwang na ulam ang hilaw na mustasa at burong dalag na nanggigitata sa mabuting mikrobyo.

Isa pang bentahe ng nitric oxide sa katawan: mas mahusay na pagtindig ng singkapan kapag sasabak sa saksakan… nitric oxide as signaling chemical opens up the blood vessels in two main cylindrical cavities that run the length of the penis so that blood can rush in and hold ten times more blood… then, blood is trapped and the fully engorged tool is on the ready.

Kaya pala mahilig sa gulay ang mga kuneho.

Comments

Popular posts from this blog

Every single cell of my body's happy

I got this one from Carmelite Sisters from whose school three of my kids were graduated from. They have this snatch of a song that packs a fusion metal and liebeslaud beat and whose lyrics go like this: "Every single cell of my body is happy. Every single cell of my body is well. I thank you, Lord. I feel so good. Every single cell of my body is well." Biology-sharp nerds would readily agree with me in this digression... Over their lifetimes, cells are assaulted by a host of biological insults and injuries. The cells go through such ordeals as infection, trauma, extremes of temperature, exposure to toxins in the environment, and damage from metabolic processes-- this last item is often self-inflicted and includes a merry motley medley of smoking a deck a day of Philip Morris menthols, drinking currant-flavored vodka or suds, overindulgence in red meat or the choicest fat-marbled cuts of poultry and such carcass. When the damage gets to a certain point, cells self-de

ALAMAT NG TAHONG

SAKBIBI ng agam-agam sa kalagayan ng butihing kabiyak-- at kabiyakan, opo-- na nakaratay sa karamdaman, ang pumalaot na mangingisda ay napagawi sa paanan ng dambuhalang Waczim-- isang bathala na nagkakaloob sa sinuman anumang ibulwak ng bibig mula sa bukal ng dibdib. Pangangailangan sa salapi na pambili ng gamot ng kapilas-pusong maysakit ang nakasaklot sa puso ng matandang mangingisda. 'Di kaginsa-ginsa'y bumundol ang kanyang bangka sa paanan ng Waczim. Kagy at umigkas ang katagang kimkim noon sa kanyang dibdib: "Salapi!" Bumuhos ng salapi-- mga butil at gilit ng ginto-- mula papawirin. At halos umapaw sa ginto ang bangka ng nagulantang na mangingisda, walang pagsidlan ang galak, at walang humpay ang pasasalamat sa mga bathala. Nanumbalik ang kalusugan ng kabiyak ng mangingisda. At lumago ang kabuhayan, naging mariwasa ang magkapilas-puso na dating maralita. Nilasing ng kanyang mga dating kalapit-bahay ang mangingisda-- na hindi ikina

Wealth garden

‘TWAS CRUEL as smashing a budding green thumb: some years back, an abuela warned me about letting any clump of katigbi (Job’s tears or Coix lachrymal jobi for you botanists) from growing in our homeyard. That grass with rapier-like leaves that smelled of freshly pounded pinipig supposedly invited bad luck and sorrows—why, that biblical character Job wailed and howled a lot, didn’t he? (But was later rewarded with oodles of goodies, wasn’t he?) Then, I came across some arcane text that practically goaded folks to grow katigbi in their gardens—why, there’s a starchy kernel wrapped shut in the seed’s shiny coat. A handful or more of kernels could be cooked as porridge. Too, one could whisper a wish upon seven seed pods, throw ‘em pods in running water—a river or stream—and the wish would be granted! I was warned, too, about planting kapok or talisay trees right in the homeyard—these trees form a cross-like branching pattern. Pasang-krus daw ang bahay na kalapit sa puno ng kapok, tal