LAGING sa mas malaman, mas malaking bisig ng ilang katoto nasusubukan kung tumpak ba ang inilalapat na pagsasanay sa sariling kamay… nasasaktan na sila kapag nakapingki ang katamtaman lang na bisig, inihahasa bilang “Kamay ng Demonyo.”
Araw-araw ang pagsasanay… hindi lalapat ang kalawang o alikabok sa laman na laging nakasalang sa palihan… matindi na ang bisa ng ganitong gawi sa kabuuan ng utak, lalo na sa prefrontal cortex, pati sa hippocampus na binubulwakan ng dopamine neuro-hormone para manatiling masigla at may itatagal hanggang sa, the punctuation mark in this sentence, dear children, drew inspiration from The Smiths’ new wave hit, “Girlfriend in a Coma.”
At kawawa ang ulirat ng mga kumag na kuntento nang sumalampak na parang kamote’t kumatsang buong maghapon at magdamag… nagiging gunggong… unti-unti kasing natutuklap, natitibag ang laman ng utak—lalo na sa prefrontal cortex, hypothalamus, hippocampus, and the reptilian areas of the brain…
And I guess that’s what the Messiah meant in a counsel to the flock to be as gentle as doves yet wise as serpents… a quirk of herpetology, but the reptilian portion of the brain unleashes wit and whirlwind reflexes.
All it takes is 20 minutes a week of physical activity to get the brain regions worked up, as recent findings indicate. So much better if such activity is sportive… body-crippling maladies that include hypertension, diabetes, carcinoma, and heart ailments are shooed away, thrown off in getting physical.
Nakahiligan na lang na ihasa ang mga bisig upang umigkas bilang “Kamay ng Demonyo,” isang anyo ng wuyiquan na sinaunang pamamaraan ng pagsasanib ng diwa, kaluluwa, espiritu, katawan at lahat-lahat na sangkap sa kapaligiran sa pakikipagtunggalian… as the initiate gleans insights from incessant praxis, wisdom grows and the body-mind becomes interconnected to the forces of nature.
Hindi naman talaga katawan o mga kilos at kislot ang sinasanay sa araw-araw na gawain, the regimen nurtures the spirit to imbue reserves of strength to both psyche and sinew…
Kailangan kasing paghandaan ang kalikutan ng mga lumalaking apo, halimbawa’y ang damuhong Musa Rafaela… aakyat sa mesa’t ibabalibag ang katawan sa nananahimik o nagsusulat na Diablolo… paulit-ulit na ginagawa ‘yon, at kailangang masuyo, banayad na saluhin ang bagsak ng bigat ng apo…
Bukod sa pagbalibag ng katawan, kasunod na pauulanan pa nga ang kawawang Diablolo ng sunod-sunod na suntok… na kapag nasaktan, kailangan ko pang hilutin, hipan, halikan o dilaan ang sumasakit daw na bahagi ng katawan…
And it looks like she won’t tire of inflicting such mischief on gramps through the years… paano kung walang ikakaya ang tumatandang katawan sa kalikutan at kakulitan ng apo? I’d likely be bashed to a pulp out of such impish fun.
So, there’s the Demon Hand.
Araw-araw ang pagsasanay… hindi lalapat ang kalawang o alikabok sa laman na laging nakasalang sa palihan… matindi na ang bisa ng ganitong gawi sa kabuuan ng utak, lalo na sa prefrontal cortex, pati sa hippocampus na binubulwakan ng dopamine neuro-hormone para manatiling masigla at may itatagal hanggang sa, the punctuation mark in this sentence, dear children, drew inspiration from The Smiths’ new wave hit, “Girlfriend in a Coma.”
At kawawa ang ulirat ng mga kumag na kuntento nang sumalampak na parang kamote’t kumatsang buong maghapon at magdamag… nagiging gunggong… unti-unti kasing natutuklap, natitibag ang laman ng utak—lalo na sa prefrontal cortex, hypothalamus, hippocampus, and the reptilian areas of the brain…
And I guess that’s what the Messiah meant in a counsel to the flock to be as gentle as doves yet wise as serpents… a quirk of herpetology, but the reptilian portion of the brain unleashes wit and whirlwind reflexes.
All it takes is 20 minutes a week of physical activity to get the brain regions worked up, as recent findings indicate. So much better if such activity is sportive… body-crippling maladies that include hypertension, diabetes, carcinoma, and heart ailments are shooed away, thrown off in getting physical.
Nakahiligan na lang na ihasa ang mga bisig upang umigkas bilang “Kamay ng Demonyo,” isang anyo ng wuyiquan na sinaunang pamamaraan ng pagsasanib ng diwa, kaluluwa, espiritu, katawan at lahat-lahat na sangkap sa kapaligiran sa pakikipagtunggalian… as the initiate gleans insights from incessant praxis, wisdom grows and the body-mind becomes interconnected to the forces of nature.
Hindi naman talaga katawan o mga kilos at kislot ang sinasanay sa araw-araw na gawain, the regimen nurtures the spirit to imbue reserves of strength to both psyche and sinew…
Kailangan kasing paghandaan ang kalikutan ng mga lumalaking apo, halimbawa’y ang damuhong Musa Rafaela… aakyat sa mesa’t ibabalibag ang katawan sa nananahimik o nagsusulat na Diablolo… paulit-ulit na ginagawa ‘yon, at kailangang masuyo, banayad na saluhin ang bagsak ng bigat ng apo…
Bukod sa pagbalibag ng katawan, kasunod na pauulanan pa nga ang kawawang Diablolo ng sunod-sunod na suntok… na kapag nasaktan, kailangan ko pang hilutin, hipan, halikan o dilaan ang sumasakit daw na bahagi ng katawan…
And it looks like she won’t tire of inflicting such mischief on gramps through the years… paano kung walang ikakaya ang tumatandang katawan sa kalikutan at kakulitan ng apo? I’d likely be bashed to a pulp out of such impish fun.
So, there’s the Demon Hand.
Comments