Skip to main content

Sindak sa kuro

SINAMPAHAN ng kasong sibil ang dalawang survey firms kaugnay ng mga inilabas nilang kuro ng mula 1,200 o higit pang bilang ng taumbayan sa pinagnanasaan nilang ihalal na Pestedente sa Mayo 10.

H’wag nang ihambalang pa ang nasabi ni Charles Prestwich Scott yata, “Comment is free but facts are sacred.”

O kahit ang giit ni Mark Twain, “Get your facts first, and then you can distort them as much as you please.”

O ang ‘kainis na hirit ni Dr. Thomas Fuller: “Get the facts, or the facts will get you. And when you get them, get them right, or they will get you wrong.”

Sa madaling sabi, hindi magandang kasuhan ng paninira ng puri o paninila ng pera ang sinuman sa higit 1,200 taumbayang sampay-bakod na nasukol, binuhusan ng tanong at sumagot kung sino ang kahayok-hayok na kanilang iluluklok sa trono ng MalacaƱang. Aba’y sinuman ang nais lumublob sa kumunoy, kailangan munang arukin ang lalim—o babaw—ng paglulubluban… ‘hirap yatang umahon sa kumunoy, ‘di ba?

Pulos kuro lang ang inilahad sa dalawang survey firms… na kumalap lang ng mga kuro-kuro, tinipon, saka inilabas sa madla. Napakahirap kasuhan ng 1,200 o higit pang taumbayan sa kanilang kuro… kaya ‘yung dalawang survey firms ang isinakdal sa hukuman.

Parang hampas sa kalabaw, sa kabayo ang latay—‘yung mga inungkat na sampay-bakod ang talagang ibig kasuhan… eh, ano’ng magagawa natin kung mas marami ang nais bumoto kay Noynoy Aquino? O kahit taksan-taksan na ang nilustay sa suson-suson, pampadugo-ng-taingang patalastas, si Money Villar hindi pa rin makapatas? ‘Buti pa si Gibo, ‘ala na lang kibo…

Gumugulong marahil sa kakahagikgik sa kanyang libingan ang aming katotong Eleazar S. Lopez… na sakaling naungkat ng alinmang poll opinion surveyor, tiyak na isisiwalat ang kanyang ‘kakainis na kuro: “Kahit na sinong unggoy ang maupo sa Palasyo, tatakbo pa rin ang gobyerno. Puwede na si Kingkong.”

Iba naman ang aming napupusuang paraan— piso lang santaon ang sahod ng Pangulo, wala nang pork barrel and intelligence funds… hindi naman ‘to monkey business process outsourcing para makatipid kaming taxpayers… dalawa lang ang napupusuan namin na mailuklok sa MalacaƱang…

Una, si Salvador Enriquez na naging kalihim sa pambansang panustusan ni dating Pangulong Fidel Valdez Ramos. Astig sa statecraft and straight-as-an-arrow—that’s our Badong.

Pangalawa si industry taipan Lucio Tan who can be CEO of Philippines, Inc.

Kung gusto pa ninyong magdagdag ng ikatlo, alam naman ng kahit na sino ang kursunadang isagupa ng Diablolo… Pisteng Yawa por Pestedente!

Sabi kasi ni Yahweh ukol sa pamamahala ng bansa, sa Jeremiah 27:5, “I can give it to whom I please.” Pati nga sa Ecclesiasticus 10:4, “The government of the earth is in the hands of the Lord, he sets the right man over it at the right time.”

Nakatikim na tayo ng tomang panahon. Sana’y ito na ang tamang panahon.

Comments

Popular posts from this blog

Every single cell of my body's happy

I got this one from Carmelite Sisters from whose school three of my kids were graduated from. They have this snatch of a song that packs a fusion metal and liebeslaud beat and whose lyrics go like this: "Every single cell of my body is happy. Every single cell of my body is well. I thank you, Lord. I feel so good. Every single cell of my body is well." Biology-sharp nerds would readily agree with me in this digression... Over their lifetimes, cells are assaulted by a host of biological insults and injuries. The cells go through such ordeals as infection, trauma, extremes of temperature, exposure to toxins in the environment, and damage from metabolic processes-- this last item is often self-inflicted and includes a merry motley medley of smoking a deck a day of Philip Morris menthols, drinking currant-flavored vodka or suds, overindulgence in red meat or the choicest fat-marbled cuts of poultry and such carcass. When the damage gets to a certain point, cells self-de

ALAMAT NG TAHONG

SAKBIBI ng agam-agam sa kalagayan ng butihing kabiyak-- at kabiyakan, opo-- na nakaratay sa karamdaman, ang pumalaot na mangingisda ay napagawi sa paanan ng dambuhalang Waczim-- isang bathala na nagkakaloob sa sinuman anumang ibulwak ng bibig mula sa bukal ng dibdib. Pangangailangan sa salapi na pambili ng gamot ng kapilas-pusong maysakit ang nakasaklot sa puso ng matandang mangingisda. 'Di kaginsa-ginsa'y bumundol ang kanyang bangka sa paanan ng Waczim. Kagy at umigkas ang katagang kimkim noon sa kanyang dibdib: "Salapi!" Bumuhos ng salapi-- mga butil at gilit ng ginto-- mula papawirin. At halos umapaw sa ginto ang bangka ng nagulantang na mangingisda, walang pagsidlan ang galak, at walang humpay ang pasasalamat sa mga bathala. Nanumbalik ang kalusugan ng kabiyak ng mangingisda. At lumago ang kabuhayan, naging mariwasa ang magkapilas-puso na dating maralita. Nilasing ng kanyang mga dating kalapit-bahay ang mangingisda-- na hindi ikina

Wealth garden

‘TWAS CRUEL as smashing a budding green thumb: some years back, an abuela warned me about letting any clump of katigbi (Job’s tears or Coix lachrymal jobi for you botanists) from growing in our homeyard. That grass with rapier-like leaves that smelled of freshly pounded pinipig supposedly invited bad luck and sorrows—why, that biblical character Job wailed and howled a lot, didn’t he? (But was later rewarded with oodles of goodies, wasn’t he?) Then, I came across some arcane text that practically goaded folks to grow katigbi in their gardens—why, there’s a starchy kernel wrapped shut in the seed’s shiny coat. A handful or more of kernels could be cooked as porridge. Too, one could whisper a wish upon seven seed pods, throw ‘em pods in running water—a river or stream—and the wish would be granted! I was warned, too, about planting kapok or talisay trees right in the homeyard—these trees form a cross-like branching pattern. Pasang-krus daw ang bahay na kalapit sa puno ng kapok, tal