Skip to main content

HAR-HAR-HAR DINERO


“Great souls have wills, feeble ones have only wishes.” Chinese proverb
“Our bodies are our gardens. Our wills, the gardeners.” William Shakespeare

SANLIBONG piso ang isang punggok na kawayang takip-pagong, higit na kilala sa tawag na “sikmura ni Buddha”… nakatanim na sa pasong plastik, dalawang dangkal ang taas, inangkat daw mula Thailand. Dalawang libo naman sa karaniwang takip-pagong, anim na talampakan ang haba, pinatubo sa sisidlang plastik, maililipat agad saanmang hardin.

Sa balak itanim, hanay na limang puno upang maging matatag na suhay sa likod-bahay—at sa kabuhayan ng pamilya—papatak na lima hanggang sampung libo ang malalagas sa bulsa… ‘langya, magastos talaga ang halamanang pinasimulan sa tahanan ng mga apong Musa at Oyayi.

Sulit naman kung sakali—kung bubuhayin sa kaliwa o silangang bahagi ng lote, tatanggap ang pamamahay ng saganang dragon energy, na pinakamatindi at pinakasuwerteng alimuom na masasagap ng pamamahay at mga naninirahan dito… ganoon ang paniwala sa feng shui… t-teka, isinilang nga pala ang Diablolo sa tinatawag na Hour of the Dragon… kahit sa Taon ng Kabayo (kaya singhaba yata ng kabayo ang… basta mahilig kumabayo) natapat ang pagsilang, mas lapat sa katauhan ang mga katangian ng dragon… kaya siguro madalas mapagawi noon sa Ongpin, sa Dragon theatre… at nakakasagap na ang dalawang apo ng alimuom mula Diablo-loong-erh…

Hindi naman ubrang itulos-patola ang kanilang ingkong sa harapan ng bahay upang ambunan sila ng mga bisa ng dragon. Talagang sa harapan ng bahay itinatanim ang kawayan upang magsaboy ng alimuom ng magandang kapalaran at sandamakmak na pagkakakitaan… Sapat nang basbasan, paulit-ulit, ang dalawang apo at mga anak… sasalin sa kanila ang biyaya na hinahango sa dibdib ng lupa.

Iba na ang hardinero… har-har-har-hard dinero… cool cash!

Sa biglang tingin, pagsisinop lang ng lupa ang paghahalaman, o malalim na pakikiugnayan sa mga pananim at himaymay ng lupa… magbubungkal ng lupa, binubungkal din ng lupa ang nagbubungkal… inaalaagan ang mga ipinunla, mga punla’y inaalagaan din ang nagpunla… the more one giveth, the more he receiveth… the more thorough the interface, the greater the knowledge accruing to the parties involved… and each party gains an edge with the mutual transfer of knowledge.

Napabayaan na ang mga kulumpon ng kawayan sa bahaging harapan ng National Press Club sa Intramuros, pawang nangangalirang, halos naghihingalo na sa hagupit ng tag-init. Walang papalag—kahit pa si NPC President Benny Antiporda-- kung doon ako sisikwat ng kahit 2-3 punggok na suplang ng kawayan… para maipanumbalik muna ang sigla’t masalinan ng buhay.

Iba na ang hardinero… har-har-har-hard dinero… cool cash!

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Every single cell of my body's happy

I got this one from Carmelite Sisters from whose school three of my kids were graduated from. They have this snatch of a song that packs a fusion metal and liebeslaud beat and whose lyrics go like this: "Every single cell of my body is happy. Every single cell of my body is well. I thank you, Lord. I feel so good. Every single cell of my body is well." Biology-sharp nerds would readily agree with me in this digression... Over their lifetimes, cells are assaulted by a host of biological insults and injuries. The cells go through such ordeals as infection, trauma, extremes of temperature, exposure to toxins in the environment, and damage from metabolic processes-- this last item is often self-inflicted and includes a merry motley medley of smoking a deck a day of Philip Morris menthols, drinking currant-flavored vodka or suds, overindulgence in red meat or the choicest fat-marbled cuts of poultry and such carcass. When the damage gets to a certain point, cells self-de
Post a Comment
Read more

ALAMAT NG TAHONG

SAKBIBI ng agam-agam sa kalagayan ng butihing kabiyak-- at kabiyakan, opo-- na nakaratay sa karamdaman, ang pumalaot na mangingisda ay napagawi sa paanan ng dambuhalang Waczim-- isang bathala na nagkakaloob sa sinuman anumang ibulwak ng bibig mula sa bukal ng dibdib. Pangangailangan sa salapi na pambili ng gamot ng kapilas-pusong maysakit ang nakasaklot sa puso ng matandang mangingisda. 'Di kaginsa-ginsa'y bumundol ang kanyang bangka sa paanan ng Waczim. Kagy at umigkas ang katagang kimkim noon sa kanyang dibdib: "Salapi!" Bumuhos ng salapi-- mga butil at gilit ng ginto-- mula papawirin. At halos umapaw sa ginto ang bangka ng nagulantang na mangingisda, walang pagsidlan ang galak, at walang humpay ang pasasalamat sa mga bathala. Nanumbalik ang kalusugan ng kabiyak ng mangingisda. At lumago ang kabuhayan, naging mariwasa ang magkapilas-puso na dating maralita. Nilasing ng kanyang mga dating kalapit-bahay ang mangingisda-- na hindi ikina
Post a Comment
Read more

Wealth garden

‘TWAS CRUEL as smashing a budding green thumb: some years back, an abuela warned me about letting any clump of katigbi (Job’s tears or Coix lachrymal jobi for you botanists) from growing in our homeyard. That grass with rapier-like leaves that smelled of freshly pounded pinipig supposedly invited bad luck and sorrows—why, that biblical character Job wailed and howled a lot, didn’t he? (But was later rewarded with oodles of goodies, wasn’t he?) Then, I came across some arcane text that practically goaded folks to grow katigbi in their gardens—why, there’s a starchy kernel wrapped shut in the seed’s shiny coat. A handful or more of kernels could be cooked as porridge. Too, one could whisper a wish upon seven seed pods, throw ‘em pods in running water—a river or stream—and the wish would be granted! I was warned, too, about planting kapok or talisay trees right in the homeyard—these trees form a cross-like branching pattern. Pasang-krus daw ang bahay na kalapit sa puno ng kapok, tal
Post a Comment
Read more