Skip to main content

Beuro generals from Russia with cash

PAKANTOT…hoy, bantot ang amoy ng dollars
Kaya nagsiguro ang ating generals
Burong Candaba na ang dala-dalang cash
Kahit na idaan saanmang laundry wash.

Dahil Amerika’y sobra sa dayukdok
Pati buong mundo ay ibig ilublob
Sa dilim at lalim ng pagkabusabos
Idadamay tayo hanggang sa mahuthot...

Nagpakabundat na saka lumagapak
Sa bangin ng utang sila ay sumadsad
Bilyun-bilyong dollars nalustay, nalaspag
Kawawang taxpayers pa ang magbabayad.

Kaya nang umalis mga punong pulis
Batutang matulis pati mga misis
Katiting na pera ang kanilang bitbit
Kung dollars ang dala, baka pa sumabit.

Baka nga mapika mga taga-Russia
Kung pesos dos cientos kanilang dinala
Sakaling masipat naroong kartada
Kawawang sisipat baka pa masuka…

One hundred five thousand euros ang nasamsam
Na pambili yata ng vodka and caviar
Baka ihahanda na bagong almusal
Nilang mga kampon nitong Malakanyang.

Bundat na ang tiyan busog pa ang bulsa
Mga gobernador pati konggresista
Kapag sa Palasyo nag-almusal sila
Meron nang palamon at may pakimkim pa.

Magkano lang naman ang katapat niyon
Ni hindi umabot hustong pitong milyon?
Maipapamudmod sa katorseng kampon
Tig-five hundred thousand—kulang pa nga iyon!

Bakit dumayo pa sa pulong Interpol?
Kung ang sabi yata’y “entertain the pulpol”—
Mga konggresista’t mga gobernador…
Busugin ang bulsa nilang mga ulol.

Sa intel equipment daw ba gagastusin?
Ganoong halaga kukulangin pa rin
Since local officials and our lawmakers
Kulang-kulang na rin itong intelligence

Kahit na matulis silang mga foolish
Sumablay po ako… dapat “mga pulis…”
Utusan lang sila nating nagbubuwis
Nabubulyawan pa ng kanilang misis.

Sa bansa ng pilay na bulag at bingi
Police generals ang ating sinisisi
Hindi kak’wentutan niyong “Hello Garci!”
Na kaydaming kampon at mga kakampi.

Comments

Popular posts from this blog

Every single cell of my body's happy

I got this one from Carmelite Sisters from whose school three of my kids were graduated from. They have this snatch of a song that packs a fusion metal and liebeslaud beat and whose lyrics go like this: "Every single cell of my body is happy. Every single cell of my body is well. I thank you, Lord. I feel so good. Every single cell of my body is well." Biology-sharp nerds would readily agree with me in this digression... Over their lifetimes, cells are assaulted by a host of biological insults and injuries. The cells go through such ordeals as infection, trauma, extremes of temperature, exposure to toxins in the environment, and damage from metabolic processes-- this last item is often self-inflicted and includes a merry motley medley of smoking a deck a day of Philip Morris menthols, drinking currant-flavored vodka or suds, overindulgence in red meat or the choicest fat-marbled cuts of poultry and such carcass. When the damage gets to a certain point, cells self-de

ALAMAT NG TAHONG

SAKBIBI ng agam-agam sa kalagayan ng butihing kabiyak-- at kabiyakan, opo-- na nakaratay sa karamdaman, ang pumalaot na mangingisda ay napagawi sa paanan ng dambuhalang Waczim-- isang bathala na nagkakaloob sa sinuman anumang ibulwak ng bibig mula sa bukal ng dibdib. Pangangailangan sa salapi na pambili ng gamot ng kapilas-pusong maysakit ang nakasaklot sa puso ng matandang mangingisda. 'Di kaginsa-ginsa'y bumundol ang kanyang bangka sa paanan ng Waczim. Kagy at umigkas ang katagang kimkim noon sa kanyang dibdib: "Salapi!" Bumuhos ng salapi-- mga butil at gilit ng ginto-- mula papawirin. At halos umapaw sa ginto ang bangka ng nagulantang na mangingisda, walang pagsidlan ang galak, at walang humpay ang pasasalamat sa mga bathala. Nanumbalik ang kalusugan ng kabiyak ng mangingisda. At lumago ang kabuhayan, naging mariwasa ang magkapilas-puso na dating maralita. Nilasing ng kanyang mga dating kalapit-bahay ang mangingisda-- na hindi ikina

Wealth garden

‘TWAS CRUEL as smashing a budding green thumb: some years back, an abuela warned me about letting any clump of katigbi (Job’s tears or Coix lachrymal jobi for you botanists) from growing in our homeyard. That grass with rapier-like leaves that smelled of freshly pounded pinipig supposedly invited bad luck and sorrows—why, that biblical character Job wailed and howled a lot, didn’t he? (But was later rewarded with oodles of goodies, wasn’t he?) Then, I came across some arcane text that practically goaded folks to grow katigbi in their gardens—why, there’s a starchy kernel wrapped shut in the seed’s shiny coat. A handful or more of kernels could be cooked as porridge. Too, one could whisper a wish upon seven seed pods, throw ‘em pods in running water—a river or stream—and the wish would be granted! I was warned, too, about planting kapok or talisay trees right in the homeyard—these trees form a cross-like branching pattern. Pasang-krus daw ang bahay na kalapit sa puno ng kapok, tal