Basta gasta kasta

NAGLALAKO na lang sa mga mahilig ang bata pang ginang…

Inamin sa panayam na hindi naman sapat ang kita ng kanyang mister para tustusan ang mga pagkakagastahan sa araw-araw… inamin na pareho silang hindi nakatuntong sa kolehiyo, wala ring negosyo’t ari-arian… pero gusto ni mister na dumami ang kanyang lahi… yumaman sa anak, kahit wala namang katangi-tanging pakinabang o kapaki-pakinabang na katangian na naidulot sa lipunan at sambayanan ang kanyang lahi…

At nasimulan na nga ni mister ang kanyang pangarap na magparami ng anak… Hindi lang nga natuto ng kahit animal husbandry ang kupal na ‘yon… may palahiang inahin ng mga biik na kailangang mapalaki sa pinakamadaling panahon para maibenta… may bulugang baboy na mailalako ang serbisyo sa mga nag-aalaga ng palahiang inahin.

Hindi man sanay sa babuyan, praktikal lang si misis… kalkalan ang naging kalakalan… kahit katiting na kikitain, maidadagdag na pantustos sa gastos… Sino pa nga ba ang kikilos?

Wala mang kakaibang katangian o maisasalang na kakayahan, meron namang katakam-takam pa ring tipak ng katawan…

Masarap daw ang palaman ng kanyang pantysal.

Coco jam? Ang tawag yata sa ganoong palaman, ummm, matamis na baon…

At the least, we can patronize our own products in such not-too-modest drilling operations.

Modest are the yardstick of human capacity for responsibility, as a Chinese sage has it: “Plant a tree. Write a book. Raise a child.”

An’dali naman talagang gumawa ng bata… ni hindi na kailangan pa ng maraming pasakalye’t seremonya kapag kakastahin ang kabiyak o kahit sinong kabiyakan lang. Parang makina ng sasakyan na susubukan sa emission testing center… paandarin, tiyak na may ibubugang usok.

And for Plato there’s only one serious political topic, of greater urgency and significance than governance and warfare… the upbringing of children.

Aba’y paano bang gumabay sa paglaki ng anak?

Comments

ALAMAT NG TAHONG

SAKBIBI ng agam-agam sa kalagayan ng butihing kabiyak-- at kabiyakan, opo-- na nakaratay sa karamdaman, ang pumalaot na mangingisda ay napagawi sa paanan ng dambuhalang Waczim-- isang bathala na nagkakaloob sa sinuman anumang ibulwak ng bibig mula sa bukal ng dibdib. Pangangailangan sa salapi na pambili ng gamot ng kapilas-pusong maysakit ang nakasaklot sa puso ng matandang mangingisda. 'Di kaginsa-ginsa'y bumundol ang kanyang bangka sa paanan ng Waczim. Kagy at umigkas ang katagang kimkim noon sa kanyang dibdib: "Salapi!" Bumuhos ng salapi-- mga butil at gilit ng ginto-- mula papawirin. At halos umapaw sa ginto ang bangka ng nagulantang na mangingisda, walang pagsidlan ang galak, at walang humpay ang pasasalamat sa mga bathala. Nanumbalik ang kalusugan ng kabiyak ng mangingisda. At lumago ang kabuhayan, naging mariwasa ang magkapilas-puso na dating maralita. Nilasing ng kanyang mga dating kalapit-bahay ang mangingisda-- na hindi ikina...

Cal y canto con camote

FENG shui (literally, wind water flow) lore has it root crops embody a hidden store of treasures. Say, a local food conglomerate needs yearly 35,000 metric tons of cassava for livestock feed-- the available local supply falls short of 13,000 tons. Cassava granules sell for around P9 a kilo. Demand for the same root crop to be used in liquor manufacturing is hitting above the roof. Why, raising cassava is a no-brainer task— this is one tough crop that can grow in the most hostile patches of earth, providing sustenance for ages to dwellers in sub-Saharan parts of Africa. While the hardy cassava is nearly pure starch, the lowly sweet potato or kamote is considered by nutritionists as a super food, the most nutritious of all vegetables— kamote levels of Vitamin A are “off the charts, rich in antioxidants and anti-inflammatory properties.” A fist-sized kamote can supply a day’s dose of glucose to fuel the brain, muscles, and organs, so they claim. Count the country lucky...

Wealth garden

‘TWAS CRUEL as smashing a budding green thumb: some years back, an abuela warned me about letting any clump of katigbi (Job’s tears or Coix lachrymal jobi for you botanists) from growing in our homeyard. That grass with rapier-like leaves that smelled of freshly pounded pinipig supposedly invited bad luck and sorrows—why, that biblical character Job wailed and howled a lot, didn’t he? (But was later rewarded with oodles of goodies, wasn’t he?) Then, I came across some arcane text that practically goaded folks to grow katigbi in their gardens—why, there’s a starchy kernel wrapped shut in the seed’s shiny coat. A handful or more of kernels could be cooked as porridge. Too, one could whisper a wish upon seven seed pods, throw ‘em pods in running water—a river or stream—and the wish would be granted! I was warned, too, about planting kapok or talisay trees right in the homeyard—these trees form a cross-like branching pattern. Pasang-krus daw ang bahay na kalapit sa puno ng kapok, tal...

MANGKOKOLUM!

Search This Blog