Skip to main content

Ligaya-gaya puto-maya

PINIPILI lang ang ginagaya para maligaya—hindi totoo ‘yung alamat ng ika-100 unggoy na natutong lumikha ng kasangkapan, nagbungkal ng kamote’t nakarami kaya ginaya ng iba pang unggoy… na tinawag ngang monkey see, monkey do.

Gunggong, mangmang at Penoy bugok lang ang hangad na maging halimbawa sila sa kanilang gawa— mas marami nga, ngawa. ‘Hirap sundan ang yapak ni, halimbawa lang, Gautama Buddha… na bawat hakbang, may susulpot na iba’t ibang bulaklak o halamang may pakinabang… pero ganoon ang ‘sarap tularan.

Sa higit 10 taon, parang Kristo na itinulos sa iisang krus ang pagtatanim sa sinadyang lupalop… malawak ang latag ng lupa, pero makitid ang hagip ng lirip at isip—aba’y parang ‘yung kalapit-bahay na sinasaltik ni Dennis Fetalino ng samut-saring lait… ‘yon at ‘yon lang ang ipuputak sa maghapon at magdamag-- kaya walang kuwalta sa bulsa, pulos singaw ng tumbong sa cabeza

Naungkat sa ‘kin kung magbubuhos ako ng kapital sa binabalak kong pagtatanim ng iba pang gulay—na maisasalya sa lokal na pamilihan… ‘kako’y umaabot sa 80% ng puhunan sa mga gano’ng proyekto’y binubuhusan lang ng pawis… sariling katawan ang ipupuhunan… character is doing what’s been done, past feats done as repeats, ah, that’s merely rephrasing a sage.

I won’t be in it for calibrated yields, optimized profits— Frank Lloyd Wright agrees to what I have in mind, "The thing always happens that you really believe in; and the belief in a thing makes it happen."

Let’s ply out a new word: agrinulture.
Laging si Dennis lang ang kinakabahang may mga dilag na kakatig sa silangan at kanluran ang magkabilang hita kapag nagtagal ako saanmang lunan… pero iba talaga ipupursigeng ma-ATM na balak.

Kopya lang ‘to: “Excellent learning condition = Novel Activity—>triggers dopamine—>creates a higher motivational state—>which fuels engagement and primes neurons—>neurogenesis can take place + increase in synaptic plasticity (increase in new neural connections, or learning).”

Learn more, earn more.


Payag ngang gawin ang ginawa na ni Masutatsu Oyama… utaw lang ang pagkain, luhong maituturing ang inihaw na hilaw na saba na ididildil sa bagoong… he developed a technique called “God Hand.” Mine’s something called “Demon Hand.”

Paulit-ulit lang ang ilandang ng mga datos at kaalaman… na nito ngang 2008, katumbas daw ng pagbabasa ng 176 peryodiko sa araw-araw ng bawat tao sa mundo… higit 90% ang inuulit sa mga inilahad, katiting lang ang mga bagong naidagdag sa bulto ng kaalaman…

Mauungkat na naman ang pagsasangla ng kaluluwa para makatuklas ng kaalaman… Faustus the Magus… Solomon born of Bathsheba and King David.

“What shall it profit a man to gain the whole world and lose his own soul?”


Ganoon pa rin ang umiiral ngayon sa ating panahon.

Comments

Popular posts from this blog

Every single cell of my body's happy

I got this one from Carmelite Sisters from whose school three of my kids were graduated from. They have this snatch of a song that packs a fusion metal and liebeslaud beat and whose lyrics go like this: "Every single cell of my body is happy. Every single cell of my body is well. I thank you, Lord. I feel so good. Every single cell of my body is well." Biology-sharp nerds would readily agree with me in this digression... Over their lifetimes, cells are assaulted by a host of biological insults and injuries. The cells go through such ordeals as infection, trauma, extremes of temperature, exposure to toxins in the environment, and damage from metabolic processes-- this last item is often self-inflicted and includes a merry motley medley of smoking a deck a day of Philip Morris menthols, drinking currant-flavored vodka or suds, overindulgence in red meat or the choicest fat-marbled cuts of poultry and such carcass. When the damage gets to a certain point, cells self-de

ALAMAT NG TAHONG

SAKBIBI ng agam-agam sa kalagayan ng butihing kabiyak-- at kabiyakan, opo-- na nakaratay sa karamdaman, ang pumalaot na mangingisda ay napagawi sa paanan ng dambuhalang Waczim-- isang bathala na nagkakaloob sa sinuman anumang ibulwak ng bibig mula sa bukal ng dibdib. Pangangailangan sa salapi na pambili ng gamot ng kapilas-pusong maysakit ang nakasaklot sa puso ng matandang mangingisda. 'Di kaginsa-ginsa'y bumundol ang kanyang bangka sa paanan ng Waczim. Kagy at umigkas ang katagang kimkim noon sa kanyang dibdib: "Salapi!" Bumuhos ng salapi-- mga butil at gilit ng ginto-- mula papawirin. At halos umapaw sa ginto ang bangka ng nagulantang na mangingisda, walang pagsidlan ang galak, at walang humpay ang pasasalamat sa mga bathala. Nanumbalik ang kalusugan ng kabiyak ng mangingisda. At lumago ang kabuhayan, naging mariwasa ang magkapilas-puso na dating maralita. Nilasing ng kanyang mga dating kalapit-bahay ang mangingisda-- na hindi ikina

Wealth garden

‘TWAS CRUEL as smashing a budding green thumb: some years back, an abuela warned me about letting any clump of katigbi (Job’s tears or Coix lachrymal jobi for you botanists) from growing in our homeyard. That grass with rapier-like leaves that smelled of freshly pounded pinipig supposedly invited bad luck and sorrows—why, that biblical character Job wailed and howled a lot, didn’t he? (But was later rewarded with oodles of goodies, wasn’t he?) Then, I came across some arcane text that practically goaded folks to grow katigbi in their gardens—why, there’s a starchy kernel wrapped shut in the seed’s shiny coat. A handful or more of kernels could be cooked as porridge. Too, one could whisper a wish upon seven seed pods, throw ‘em pods in running water—a river or stream—and the wish would be granted! I was warned, too, about planting kapok or talisay trees right in the homeyard—these trees form a cross-like branching pattern. Pasang-krus daw ang bahay na kalapit sa puno ng kapok, tal