Skip to main content

Pambalot sana ng tinapa’t dilis

SANA’Y sumapin lang itong pagmumukha

Sa tinapa’t dilis na para sa dukha…

Natikman mo sana ang lansa’t mantika

Nahimod sana ng mukha mong bilasa.

Nangakasupalpal sa TV at radyo

Ang maskara ninyo’t pati na anino

Hinihimok kami na kayo’y iboto

Sa ganyang gawain kami’y ginagago…

Kung sa pahayagan kayo ay nagsaad

Ng mga pangako’t iba pang boladas—

Nakinabang sana sa mga pahayag

Pati na ang puwit, mayroong pamunas.

Anong gantimpala aming makakamit

Kung sa radyo’t TV kayo humihirit?

Kung pahina sana’y naging pamparikit

Ng aming ilawan sa gabing pusikit.

Bahala na kayong lapatan ng sumasagitsit na himig at sumusulak na ngitngit ang mga naunang taludtod. Pasintabi na sa mga kupal at kumag na nagtatapon daw ng may P16 milyon sanlinggo para maiwisik ang katas ng kanilang kalatas sa 51 milyong rehistradong bobotante.

Pagkain at pananamit ang nangunguna sa tatlong pangunahing pangangailangan ng tao— ni isa dito’y hindi tinutugunan o pinag-uukulan ng pansin ng mga kupal at kumag na nagwawaldas ng tala-talaksang salapi para maipakilala ang kani-kanilang sarili sa madla.

Sabi nga: “Action speaks louder than words.”

Paano ninyong mapapaniwala ang karaniwang taumbayan na ilalaan ninyo ang paglilingkod sa kanya kung sa radyo’t telebisyon lang ibinubuhos ang pera? May mangunguya kayang sasapin sa sikmura sa sound bites? May malalantakan ba kahit piraso ng laman sa mga aninong nakasupalpal sa idiot box?

Bukambibig nga ng yumaong komentaristang Damian Sotto: “Hindi ko sinasabing mga hindot kayo…”

Kahit ba mamudmod ng ilang supot na binusang mais o kornik-- palitan, tapalan ng inyong pagmumukha at pangalan para matandaan ng balana na isisingit nila sa puwang para sa 12 senador, Boy Bawang.

Malaki ang diskuwento kung bibili ng bulto—volume discount. Kung malaking bulto ng pambansang pagkain o instant mami ang bibilhin, mas maraming bibig ang mapapakain. Ibahin ang pabalat ng instant noodles. Tapalan ng inyong pagmumukha. Pakilagay na rin sa pabalat ang kabuuan ng inyong nais gawin sakaling mahalal sa puwesto. Saka ipamahagi ang pake-pakete sa mga lugar na hitik sa botante. Tiyak na magiging matunog sa madla ang katangi-tanging kandidato na nagngangalang Instant Mami.

Pero talaga namang pinakapaspas na landas patungo sa puso, nagmumula sa sikmura.

Kung talagang mas masustansiya, mas mainam na pagkain para sa mga dukha, bulto na ng rolled oats ang bilhin. Do some repackaging—kailangang nakabisaklat ang hilatsa ng mukha sa pabalat para sikat. Ilahad na rin sa pabalat ang pakinabang sa kalusugan pati mga karamdaman na kinokontra ng rolled oats na talagang mas mura kaysa bigas pero ibayo ang sustansiya kaysa bigas. Bago ipamudmod, talumpati muna. Ipaliwanag sa balana na sapat man ang inaaning palay sa bansa, umaangkat pa rin ng bigas sa Pakistan, India, Vietnam at Thailand ang mga kupal na kontrabandistang nakaugnay din sa Palasyo, nagkakamal ng limpak-limpak sa pag-angkat habang napipindeho naman ang mga magbubukid sa bansa. Aminin na inaangkat rin ang rolled oats dahil hindi tumutubo sa bansa ang naturang butil.

Oops, namumudmod nga pala ng mga supot ng mansanas sa ikalawang distrito ng Makati ang mga kampon ng isang pulpolitiko. Opo, mga supot ng mansanas—kahit mas matindi ang nilalamang Vitamin C ng ating bayabas at siniguelas. Mansanas na tiyak na inangkat sa ibayong lupalop dahil hindi naman tumutubo sa Pilipinas ang mansanas. Kaya higit na nakinabang at tumubo sa naturang kampanya ang mga may pananim na mansanas. Na nasa ibang bansa. Ngayon pa lang, dayuhan na ang tahasang nakikinabang sa kakaibang diskarte— paano pa kung nakasalampak na sa puwesto itong diputadong may colonial mentality at kabig ng nasa Palasyo?

Sana mga buwig na lang ng saging—saba, tindok, tundan, lakatan, kahit na gloria-- ang ipinamigay. Makikinabang pa ang lokal na sakahan. Tutal uunggoyin lang naman ang mga bobotante sa Makati.

Nabigyan man kami ng kamiseta ng isa sa mga kabig ni Francis Escudero, hindi naman namin maisuot. Mas mainam sana kung talagang pinag-isipan ang disenyo, binuhusan ng pagkamalikhain.

Payag na kaming hirangin si Dansoy Coquilla para bumira sa kamisetang pangkampanya ng letras y figuras—o mga larawan ng tao at bagay-bagay ang bumubuo sa bawat titik ng pangalan. Kahit si Alvaro Jimenez—na hanggang sa ngayon, hindi pa rin binabayaran ang utang sa amin na nude painting na naipangako noon pang 1980s.

May visual sense of humor sa kanyang letras y figuras si Dansoy. Sakali lang na baybayin niya ang pangalang, halimbawa lang, Pichay—baka ilantad sa bawat titik ang kumpol ng kamote na nangakausli ang ulalo, maaatim ng sikmura mo na itanim sa Senado?

Folkloric leitmotifs naman ang lakas at balangkas ng letras y figuras ng katotong Alvaro Jimenez. Na sana’y nahagilap ng mga kampon ni Ping Lacson para mailahad sa mga tao’t bagay na bubuo sa bawat titik ng kanyang pangalan ang mga hakbangin sa pamamalakad at paghubog ng mga patakarang pambansa.

Kahit tapos na ang eleksiyon, tiyak na kagigiliwang isuot ang signature T-shirts na may obra ng mga magaling na alagad ng sining.

Siguro naman walang balak kumandidato sina Dansoy Coquilla at Alvaro Jimenez.

Huling kabit man na hiniram lang mula kay Francisco Baltazar, pansinin ang nakasupalpal na ngiti sa labi ng bawat kandidato: Kung ang pasalubong ay ngiting magiliw, pakaasahan mo’t kaaway na lihim. Kung kinamayan ka na ubod nang higpit—hawa ka sa buni sa palad kakapit!

Kapag binasa ang mukha ng tao

Ang matutuklasan higit sa dyaryo

Ngiting panturista man ang ikurtina

Sa lupi ng labi, may bahid na dusa…

Comments

Popular posts from this blog

Every single cell of my body's happy

I got this one from Carmelite Sisters from whose school three of my kids were graduated from. They have this snatch of a song that packs a fusion metal and liebeslaud beat and whose lyrics go like this: "Every single cell of my body is happy. Every single cell of my body is well. I thank you, Lord. I feel so good. Every single cell of my body is well." Biology-sharp nerds would readily agree with me in this digression... Over their lifetimes, cells are assaulted by a host of biological insults and injuries. The cells go through such ordeals as infection, trauma, extremes of temperature, exposure to toxins in the environment, and damage from metabolic processes-- this last item is often self-inflicted and includes a merry motley medley of smoking a deck a day of Philip Morris menthols, drinking currant-flavored vodka or suds, overindulgence in red meat or the choicest fat-marbled cuts of poultry and such carcass. When the damage gets to a certain point, cells self-de

ALAMAT NG TAHONG

SAKBIBI ng agam-agam sa kalagayan ng butihing kabiyak-- at kabiyakan, opo-- na nakaratay sa karamdaman, ang pumalaot na mangingisda ay napagawi sa paanan ng dambuhalang Waczim-- isang bathala na nagkakaloob sa sinuman anumang ibulwak ng bibig mula sa bukal ng dibdib. Pangangailangan sa salapi na pambili ng gamot ng kapilas-pusong maysakit ang nakasaklot sa puso ng matandang mangingisda. 'Di kaginsa-ginsa'y bumundol ang kanyang bangka sa paanan ng Waczim. Kagy at umigkas ang katagang kimkim noon sa kanyang dibdib: "Salapi!" Bumuhos ng salapi-- mga butil at gilit ng ginto-- mula papawirin. At halos umapaw sa ginto ang bangka ng nagulantang na mangingisda, walang pagsidlan ang galak, at walang humpay ang pasasalamat sa mga bathala. Nanumbalik ang kalusugan ng kabiyak ng mangingisda. At lumago ang kabuhayan, naging mariwasa ang magkapilas-puso na dating maralita. Nilasing ng kanyang mga dating kalapit-bahay ang mangingisda-- na hindi ikina

Wealth garden

‘TWAS CRUEL as smashing a budding green thumb: some years back, an abuela warned me about letting any clump of katigbi (Job’s tears or Coix lachrymal jobi for you botanists) from growing in our homeyard. That grass with rapier-like leaves that smelled of freshly pounded pinipig supposedly invited bad luck and sorrows—why, that biblical character Job wailed and howled a lot, didn’t he? (But was later rewarded with oodles of goodies, wasn’t he?) Then, I came across some arcane text that practically goaded folks to grow katigbi in their gardens—why, there’s a starchy kernel wrapped shut in the seed’s shiny coat. A handful or more of kernels could be cooked as porridge. Too, one could whisper a wish upon seven seed pods, throw ‘em pods in running water—a river or stream—and the wish would be granted! I was warned, too, about planting kapok or talisay trees right in the homeyard—these trees form a cross-like branching pattern. Pasang-krus daw ang bahay na kalapit sa puno ng kapok, tal