Skip to main content

666 = 2 x 3 x 3 x 37 (Standard Express)

ILANG taon ding nakatatak sa katauhan ni Ama ang kakatwang kumpol ng bilang—666!

Tatak daw iyon ng kung anong halimaw.

Mauugat ang halimaw sa katagang Malay. Harimau. Ganoon ang tawag nila sa leon. Na kapag binaligtad, lalabas na noel, Pasko. “The first Noel the angels did say was to certain poor shepherds in fields as they lay.”

Dagdag na kulubot sa inyong utak kapag naturol na tahasang tinutukoy ng Pasko ang alay na kordero o paschal lamb na nagmula naman sa katagang Hebreo.

Balik-aral sa Sunday school. Matapos hasikan ng samut-saring salot at peste ang faraon pati nasasakop niyang lupain ng Egypt, inupakan na ng ultimatum na payagan nang lumisan ang sambayanan nina Moises at Aaron na itinuturing na mga alipin at timawa sa lupaing iyon.

Ibinubo ang dugo ng alay na kordero o pamasko sa pintuan ng bawat bahay ng mga kabig nina Moises. Para lampasan sila ng matalim na kalawit ng anghel ng kamatayan. Mismong mga alay na kordero ang inihaw at ginawang hapunan nang gabing iyon ng paglampas o Passover. Bawat tahanan at sabsaban na walang bahid ng dugo ng kordero, dinalaw ng kalawit ng anghel. Kinitil ang bawat panganay na supling, hayup man o tao.

Sa gabing iyon tahasang ginanap ang unang handaang pamasko—mga kinatay at inihaw na kordero.

Tuntunin muli natin ang hinawi nating landas ng mga kataga. Ang bilang ng halimaw na leon, 666. Na binaligtad na noel o Pasko. Na tumutukoy sa alay na kordero o batang tupa.

“And the lion shall lie down with the lamb,” pahiwatig sa Apokalipsis na huling aklat ng Banal na Kasulatan.

Daemon est deus inversus o binaligtad na demonyo ang diyos.

Nakasupalpal kay Ama ang kakatwang kumpol ng bilang, 666. Na kung bigkasin niya’y sex, sex, sex.

Sa bawat ikalimang buwan, parang sukat ng tarugong sintikas naman ng sardines: 555. Nasa balag na ng alanganin dahil hindi tiyak kung bubuo muli ng bagong kontrata sa trabaho. Sa ganoon ding patakaran saklaw ang mga namamasukan sa mga dambuhalang malls.

Tuwing ika-anim na buwan nagkakalinawan. Lalagda muli ng panibagong kontrata ng pamamasukan—kahit dapat nang gawing regular ang namamasukan batay sa takda ng umiiral na batas.

Kabilang si Ama sa saklaw ng 666, ang kakatwang kumpol na bilang ng kung anong halimaw. Ganoon din daw ang mga bilang ni Sorath, isang malupit na demonyong naninirahan umano sa dibdib ng araw. Saklaw naman ni Sorath ang suwerte sa pagtama sa lotto, pati na mga makabaligtad-sikmurang kabuktutan.

Nagsabi na sa amin si Ama. Hindi na raw siya lalagda sa bagong kontrata para manatili sa kanyang gawain bilang website editor na tinakdaan ng mga bilang ni Sorath, 666.

Ni hindi na nga kailangang magbitiw sa tungkulin. Bagong gawain ang naghihintay sa kanya sa bagong taon, wala nang bahid ng demonyo.

Comments

Popular posts from this blog

Every single cell of my body's happy

I got this one from Carmelite Sisters from whose school three of my kids were graduated from. They have this snatch of a song that packs a fusion metal and liebeslaud beat and whose lyrics go like this: "Every single cell of my body is happy. Every single cell of my body is well. I thank you, Lord. I feel so good. Every single cell of my body is well." Biology-sharp nerds would readily agree with me in this digression... Over their lifetimes, cells are assaulted by a host of biological insults and injuries. The cells go through such ordeals as infection, trauma, extremes of temperature, exposure to toxins in the environment, and damage from metabolic processes-- this last item is often self-inflicted and includes a merry motley medley of smoking a deck a day of Philip Morris menthols, drinking currant-flavored vodka or suds, overindulgence in red meat or the choicest fat-marbled cuts of poultry and such carcass. When the damage gets to a certain point, cells self-de

ALAMAT NG TAHONG

SAKBIBI ng agam-agam sa kalagayan ng butihing kabiyak-- at kabiyakan, opo-- na nakaratay sa karamdaman, ang pumalaot na mangingisda ay napagawi sa paanan ng dambuhalang Waczim-- isang bathala na nagkakaloob sa sinuman anumang ibulwak ng bibig mula sa bukal ng dibdib. Pangangailangan sa salapi na pambili ng gamot ng kapilas-pusong maysakit ang nakasaklot sa puso ng matandang mangingisda. 'Di kaginsa-ginsa'y bumundol ang kanyang bangka sa paanan ng Waczim. Kagy at umigkas ang katagang kimkim noon sa kanyang dibdib: "Salapi!" Bumuhos ng salapi-- mga butil at gilit ng ginto-- mula papawirin. At halos umapaw sa ginto ang bangka ng nagulantang na mangingisda, walang pagsidlan ang galak, at walang humpay ang pasasalamat sa mga bathala. Nanumbalik ang kalusugan ng kabiyak ng mangingisda. At lumago ang kabuhayan, naging mariwasa ang magkapilas-puso na dating maralita. Nilasing ng kanyang mga dating kalapit-bahay ang mangingisda-- na hindi ikina

Wealth garden

‘TWAS CRUEL as smashing a budding green thumb: some years back, an abuela warned me about letting any clump of katigbi (Job’s tears or Coix lachrymal jobi for you botanists) from growing in our homeyard. That grass with rapier-like leaves that smelled of freshly pounded pinipig supposedly invited bad luck and sorrows—why, that biblical character Job wailed and howled a lot, didn’t he? (But was later rewarded with oodles of goodies, wasn’t he?) Then, I came across some arcane text that practically goaded folks to grow katigbi in their gardens—why, there’s a starchy kernel wrapped shut in the seed’s shiny coat. A handful or more of kernels could be cooked as porridge. Too, one could whisper a wish upon seven seed pods, throw ‘em pods in running water—a river or stream—and the wish would be granted! I was warned, too, about planting kapok or talisay trees right in the homeyard—these trees form a cross-like branching pattern. Pasang-krus daw ang bahay na kalapit sa puno ng kapok, tal